ชอบคิดอดีต ชอบคิดอนาคต | พุทธวจน

"ชอบคิดอดีต ชอบคิดอนาคต" เป็นคำสอนในพุทธศาสนาที่สะท้อนถึงธรรมชาติของจิตใจมนุษย์ที่มักจะคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตหรือสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ซึ่งทำให้เราหลงลืมการมีสติและอยู่กับปัจจุบัน

ในพุทธวจน พระพุทธเจ้าได้สอนให้เรามีสติรู้ตัวอยู่กับปัจจุบัน เพราะการคิดถึงอดีตหรืออนาคตมากเกินไปสามารถทำให้เรารู้สึกทุกข์หรือไม่สบายใจ โดยคำสอนที่เกี่ยวข้องอาจมีดังนี้:

อดีตผ่านไปแล้ว: ไม่ควรยึดติดหรือวิตกกังวลกับสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีต เพราะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้
อนาคตยังไม่มา: ไม่ควรกังวลหรือคาดหวังเกินไปเกี่ยวกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต เพราะยังไม่แน่นอน
อยู่กับปัจจุบัน: ควรมีสติรู้ตัวอยู่กับสิ่งที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน ทำให้สามารถรับมือกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นได้ดีที่สุด
การปฏิบัติเช่นนี้จะช่วยให้จิตใจสงบสุขและสามารถพัฒนาไปในทางที่ดีได้มากขึ้น นี่เป็นส่วนหนึ่งของการฝึกสติและสมาธิในพุทธศาสนา ที่เน้นให้เรามีสติเห็นชอบในทุกขณะจิต เพื่อสร้างความสุขที่แท้จริง

หากคุณสนใจในการปฏิบัติทางจิตตามพุทธวจน การฝึกสติและสมาธิเป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงแนะนำอย่างยิ่ง คำสอนเหล่านี้มีอยู่ในพระไตรปิฎกและสามารถศึกษาหรือฝึกปฏิบัติได้จากพระอาจารย์หรือสถานปฏิบัติธรรมต่าง ๆ