บทอาขยาน | สุดสาครเข้าเมืองการะเวก (พระอภัยมณี)

อาขยานบทหลักระดับชั้นประถมศึกษาตอนปลาย "พระอภัยมณี ตอน สุดสาครเข้าเมืองการะเวก"

บัดเดี๋ยวดัง/หงั่งเหง่ง/วังเวงแว่ว สะดุ้งแล้ว/เหลียวแล/ชะแง้หา
เห็นโยคี/ขี่รุ้ง/พุ่งออกมา ประคองพา/ขึ้นไปจน/บนบรรพต
แล้วสอนว่า/อย่าไว้ใจ/มนุษย์ มันแสนสุด/ลึกล้ำ/เหลือกําหนด
ถึงเถาวัลย์/พันเกี่ยว/ที่เลี้ยวลด ก็ไม่คด/เหมือนหนึ่งใน/น้ำใจคน
มนุษย์นี้/ที่รัก/อยู่สองสถาน บิดามารดารัก/มักเป็นผล
ที่พึ่งหนึ่ง/พึ่งได้/แต่กายตน เกิดเป็นคน/คิดเห็น/จึงเจรจา
แม้นใครรัก/รักมั่ง/ชังชังตอบ ให้รอบคอบ/คิดอ่าน/นะหลานหนา
รู้สิ่งใด/ไม่สู้/รู้วิชา รู้รักษา/ตัวรอด/เป็นยอดดี
จงคิดตาม/ไปเอา/ไม้เท้าเถิด จะประเสริฐ/สมรัก/เป็นศักดิ์ศรี
พอเสร็จคํา/สําแดง/แจ้งคดี รูปโยคี/หายวับ/ไปกับตา

หวังว่าคลิปการอ่านทำนองเสนาะคลิปนี้จะเป็นประโยชน์แก่นักเรียนหรือผู้ที่มีความสนใจในการอ่านทำนองเสนาะ และหากต้องการให้ผู้อ่านอ่านทำนองเสนาะบทใด สามารถแสดงความคิดเห็นภายใต้โพสต์นี้ได้เลยนะครับ

นอกจากนี้สามารถรับชมคลิปการอ่านทำนองเสนาะบทอื่น ๆ ได้ที่
   / @r-kayan8219