រឿង ក្រៃថោងក្រពើឆារវ៉ាន់ 4K | by Airplane Tales Khmer

Follow us:
Facebook page:   / airplanetales  
Thai version:    • ไกรทองจระเข้ชาละวัน 4K | เครื่องบินนิทาน  
ដើម្បីទទួលបានវិដេអូថ្មីៗ សូមចុច subscribe our channel: https://www.youtube.com/channel/UCOvI
sound effect : youtube royalty sound.
sound effect and background song: link:http://images.apple.com/legal/sla/doc...
partner:    / @airplanetale  


khmer classic fairy tales is good for young people who want to know about our nation classic story.
we also make the story from the khmer public school education book and each of it we have include good knowledge in it to help to student learn and more and enjoy the same time.

មាន​និទាន​មួយ​ដំណាល​ថា មានគ្រួសារមួយ មានកូនប្រុសម្នាក់ឈ្មោះ ឆារវ៉ាន់ ។ ឆាវ៉ាន់ជាក្មេងដែលចូលចិត្ត លែងទឹកខ្លាំងណាស់ ទោះជាឧ៌ពុកម្តាយឃាត់យ៉ាងណាក៏មិនព្រមស្តាប់ដែរ។ ឧ៌ពុកម្តាយបានបញ្ជូនគេអោយទៅរៀនវិជា្ជសិល្ប៍សាស្រ្តផ្សេងៗ ជាមួយនឹងលោកគ្រូ ដ៏ពូកែម្នាក់ ។
ម្តាយ៖ បើដូច្នោះពួកខ្ញុំគិតផ្ញើរគេនិងលោកគ្រូហើយ។
គ្រូ៖ មិនអីទេ អ្នកអាចផ្ញើរគេអោយនៅទីនេះ ហើយយើងនិងបង្រៀនវិជ្ជាសិល្ប៍សាស្ត្រដល់គេ។
ឆារវ៉ាន់គឺជាសិស្សច្បងគេ ក្នុងចំណោមសិស្សទាំងអស់ ថ្ងៃមួយ មានសិស្សម្នាក់ទើបនឹងមកដល់ឈ្មោះក្រៃថោង ។
ម្តាយ៖ លោកគ្រូ នាងខ្ញុំសូមផ្ញើរកូនដើម្បីអោយរៀនវិជ្ជាសិល្ប៍សាស្ត្រ នឹងលោកគ្រូផង។
កុមារក្រៃថោង៖ លោកគ្រូសូមទទួលខ្ញុំ អោយបានរៀនវិជ្ជាសិល្ប៍សាស្ត្រនឹងគេផង។
លោកគ្រូ៖ មិនអីទេទុកគេទីនេះហើយ ខ្ញុំនិងបង្រៀនវិជ្ជាសិល្ប៍សាស្ត្រដល់គេ។
លោកគ្រូបានអោយគេរៀនគុណដំបងជាមួយឆារវ៉ាន់ និងសិស្សផ្សេងទៀត ច្រើនឆ្នាំកន្លងផុតទៅ ពួកគេក៏ធំពេញវ័យហើយ ហាត់រៀនវិជ្ជាគុណជាមួយគ្នាមិនដែលមានរឿងរកាំរកុះអ្វីឡើយ។
ក្រៃថោង ឆារវ៉ាន់៖ (សំលែង វៃគ្នា) ហិច! ហ្អិច! ៗៗៗ។
ថ្ងៃមួយមានគេមកអញ្ជើញលោកគ្រូអោយទៅព្យាបាលជំងឺនៅឯស្រុកមួយ។
លោកគ្រូ៖ ចូលសិស្សទាំងអស់គ្នាស្តាប់ណា ថ្ងៃនេះលោកគ្រូអត់នៅទេ ហើយលោកគ្រូ ប្រគល់អោយឆារវ៉ាន់មើលការខុសត្រូវពួកឯងត្រូវតែស្តាប់បង្គាប់គេ ព្រោះគេជាសិស្សច្បង។
សិស្សៗទាំងអស់គ្នា៖ បាទលោកគ្រូ ៗ ពួកខ្ញុំនិងស្តាប់តាមសិស្សច្បង់សូមលោកគ្រូកុំព្រួយបារម្មណ៌អី ។
លោកគ្រូ៖ ឆារវ៉ាន់ ចូរឯងជួយថែរក្សា កន្លែងថ្វាយបង្គុំ និងកន្លែងបូជាទូទាំងក្នុងអាស្រំនេះ និងហាមមិនអោយនរណាចូលអោយសោះ ពេលគ្រូមិននៅ ដឹងទេ! ។
ឆារវ៉ាន់៖ បាទលោកគ្រូសូមទុកចិត្តលើខ្ញុំចុះ
និយាយហើយលោកគ្រូ ក៏ធ្វើដំណើរចេញទៅ។
ពេលកំពុងនៅថែរក្សាកន្លែងបូជា ឆារវ៉ាន់ បានប្រទះឃើញគម្ពីមួយក្នុងគម្ពីជាច្រើនដែលដាក់តាំងក្នុងបន្ទប់នោះជាគម្ពីបែងភាគ ។
ឆារវ៉ាន់៖ នេះជាគម្ពីអ្វីទៅ អ្ហា៎តាមពិតជាគម្ពីបែងភាគ យើងសាកល្បងរៀនសិន។
ឆារវ៉ាន់បានវឹកហាត់រៀនយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់រហូតដល់ចេះ ពេលចេះហើយគេមកប្រាប់សិស្សប្អូនរបស់គេទាំងអស់។
ឆារវ៉ាន់៖ នែសិស្សប្អូនទាំងអស់គ្នាថ្ងៃនេះយើងបានរៀនចេះវិជ្ជាប្រែកាយជាសត្វក្រពើអោយពួកឯងទាំងអស់គ្នាមើល ប៉ុន្តែយើងមិនទាន់រៀនចេះវិធីប្រែកាយទៅមនុស្សវិញទេ តែពួកឯងទាំងអស់គ្នាគ្រាន់តែយកឈើ មកគោះលើក្បាលយើង៣ដងទៅ នោះយើងនិងក្លាយជាមនុស្សវិញហើយ តែបើរយះពេលបីថ្ងៃ បើគ្មាននរណាគោះក្បាលយើងទេ យើងនិងក្លាយជាក្រពើអស់មួយជីវិត។
សិស្សប្អូន៖ ទេៗ សិស្សច្បង កុំសាកល្បងអី ក្រែងតែមានការខុសឆ្គងអ្វី គឺពិកបាកហើយព្រោះថា លោកគ្រូយើងមិននៅទេ។
ឆារវ៉ាន់៖ កុំខ្លាចអីសិស្សប្អូន ដោយសារតែលោកគ្រូមិននៅហើយ ទើបយើងមានឪកាសបានសាកល្បង វិជ្ចាប្រែកាយនេះ មិនអីទេកុំព្រួយអី ពួកឯងចាំតែមើលទៅ។
សិស្សប្អូន៖ ទេៗ សិស្សច្បងកុំអី
និយាយរួចហើយឆារវ៉ាន់ក៏ប្រែក្រឡាជាសត្វក្រពើភ្លាម ។
សិស្សប្អូន៖ ហ្អា ៗ ហេតុអ្វីមេឃងងឹតម្លេះ។
សិស្សប្អូន៖ អឺ ៗ សត្វក្រពើ ៗធំណាស់ អញមិនហ៊ានៅជិតទេអញទៅហើយ។ មែនហើយ ៗ ឆាប់រត់ទៅ។
សិស្សប្អូនទាំងនោះឃើញក្រពើធំសំបើម ក៏នាំគ្នារត់អស់ មិនហ៊ាននៅជិត។
ចាប់តាំងពីថ្ងៃនោះមក ឆារវ៉ាន់អណ្តែតរសាត់តាមគង្គារងចាំតែសេចក្តីសង្ឃឹមលោកគ្រូត្រឡប់មកវិញតែប៉ុណ្ណោះ។ បីថ្ងៃកន្លងផុតទៅលោកគ្រូក៏ត្រឡប់មកវិញ ហើយឃើញសិស្សទាំងអស់ជ្រួលច្របល់ខុសពីធម្មតា។
សិស្សប្អូន៖ លោកគ្រូៗ មានរឿងធំហើយ ៗ
លោកគ្រូ៖ តើមានរឿងអ្វីឆាប់និយាយមក ហើយចុះឆារវ៉ាន់នៅឯណា។
សិស្សប្អូន៖ សិស្សច្បងឆារវ៉ាន់ ក្លាយជាក្រពើនៅក្នុងទឹកឯណោះ លោកគ្រូ។
លោកគ្រូ៖ ហ្អាស ខ្លាយជាក្រពើ! គេនៅឯណាឆាប់នាំលោកគ្រូទៅមើលមើស។
ក្រពើឆារវ៉ាន់ឃើញលោកគ្រូដើរមកត្រេកអរខ្លាំងណាស់ ខំងើបក្បាលផុតពីទឹក ហើយហែលសំដៅមកលោកគ្រូ។
លោកគ្រូ៖ ឆារវ៉ាន់លោកគ្រូសោកស្តាយណាស់ដែលឯងមិនស្តាប់បង្គាប់លោកគ្រូ ឥឡូវហួសពេលបាត់ទៅហើយ ឯងនឹងក្លាយជាក្រពើអស់មួយជីវិត តែឯងកុំព្រួយអីលោកគ្រូនិងព្យាយាមរកវិធីធ្វើអោយឯងក្លាយជាមនុស្សឡើងវិញ។
ចំណែកក្រៃថោងអាណិតសិស្សច្បងណាស់ តែមិនអាចជួយអ្វីដល់គេបាន។
ក្រៃថោង៖ គួរអោយអាណិតសិស្សច្បងណាស់
សិស្សប្អូន៖ មែនហើយៗ គួរអោយអាណិតសិស្សច្បងណាស់។
អស់រយះកាលមិនបានប៉ុន្មានផងមានគេមកអញ្ជើញលោកគ្រូអោយទៅព្យាបាលកូនសេដ្ឋីម្នាក់ឈ្មោះថា នាងសំពៅមាស។
លោកគ្រូ៖ ឆារវ៉ាន់ចូរឯងធ្វើជាយានជំនិះ ដើម្បីនាំលោកគ្រូទៅមើលជំងឺ របស់កូនសេដ្ឋីម្នាក់នៅឯត្រើម្ខាងឯណោះ ។
លុះពេលទៅដល់ទីនោះហើយ លោកគ្រូក៏បានព្យាបាលនាងសំពៅមាសអោយបានជាសះស្បើយ។
លោកគ្រូ៖ លោកសេដ្ឋី ពេលដែលនាងជាស្រួលបួលហើយ ចូរកុំអោយនាងទៅលែងទឹកអោយសោះ ព្រោះថាឆ្នាំនេះ នាងអាចនឹងមានគ្រោះជាមួយនឹងទឹក។
សេដ្ឋី៖ បាទលោកគ្រូ។
បន្ទាប់មកលោកគ្រូក៏ជិះលើខ្នងឆារវ៉ាន់កាត់តាមដងទន្លេត្រឡប់មកអាស្រមវិញ លុះបានពាក់កណ្តាលទន្លេ ក៏មានក្រពើធំមួយចង់ប្រយុទ្ធជាមួយនឹងក្រពើឆារវ៉ាន់ ក្រោយមកលោកគ្រូដឹងថាមាន ហេតុការណ៌មិនស្រួល។
លោកគ្រូ៖ ឆារវ៉ាន់ ចូរឯងលេបលោកគ្រូចូលក្នុងពោះចុះដើម្បីអោយឯងងាយស្រួលប្រយុទ្ធឈ្នះសត្រូវ តែចូរកុំភ្លេចថា ក្នុងរយះពេលបីថ្ងៃ ត្រូវខ្ចាក់លោកគ្រូចេញមកវិញ បើមិនដូច្នោះទេ លោកគ្រូនិងស្លាប់ជាមិនខាន។