Azərbaycan Qarabağda niyə partizan müharibəsinə başlamır? - Təmas xətti /bölüm 7

“Partizan müharibəsi kimi xəyallar ciddi yanaşmaya, təəssüf ki, tab gətirmir. Burada sızmanın texniki çətinliklərinə toxunmuram. Tutaq ki, 10-16 nəfərlik dəstə düşmən arxasında sızdı və meşələrdə, dağlarda gizləndiyi yerdən çıxıb, zərbə endirib, çəkiləcək (partizan üsulu). Bəs özü ilə daşınan qida bitəndən sonra nə etməlidir? Ya qayıtmalıdır (cəbhə xəttini geriyə keçməlidir), ya erməni yaşayış məntəqələrinə yemək üçün basqınlar etməlidir. Düşmən də hərif deyil, bunu anlayır. Bilir ki, dəstə daha çox özü ilə sursat, partladıcı maddələr və s. götürəcək, daha az qida götürəcək. Dəstənin işləri yaxşı getsə, ən yaxşı halda bir neçə sürətli uğrulu diversiya əməliyatları keçirəndən sonra (5-6 gün ərzində) özləri ilə apardıqları (az çəkili, yüksək energetik) qida bitəcək. Dəstə nə etməlidir?
Yuxarıda qeyd etdim. Onda düşmən partizan qrupunun hərəkət etdiyi yaxın ərazilərdəki yaşayış məntəqələrində qüvvələrini yerləşdirəcək və cəbhə xəttinə arxadan da nəzarəti gücləndirəcək. Bir sözlə bir azdan dəstəmizə qəhrəmancasına döyüşüb, həlak olmaqdan başqa yol qalmayacaq.
Hazırki şəraitdə Azərbaycan genişmiqyaslı müharibə etməsə, "apreldən" daha iri, ciddi hərbi-siyasi nəticələrə səbəb olacaq, məhdudmiqyaslı hərbi əməliyatlar keçirə bilər. Lakin partizan müharibəsinin real perspektivi yoxdur”.
****
“Metsamor AES-in radiaktiv tullantıları Araza axıdılır, Arazla Kürə, Kürlə də Bakıya gəlir”
“Üstəlik, Gürcüstanın və bizim bir çox şəhərlərin bütün kanalizasiyası, zavodların təhlükəli kimyəvi tullantıları da Kürə axıdılır. Suya bir az xlor vurmaqla bu çoxsaylı təhlükəli maddələri təmizləmək olmur”