Αγιά - Μεταξοχώρι (ο βραχος του Κοσμα Αιτωλου )- Μεγαλόβρυσο (Νιβόλιανη) .Travelling in Greece

Αγιά Λάρισας (Υψόμετρο: 200 μ)
Η Αγιά είναι πεδινή κωμόπολη στο ανατολικό τμήμα του νομού Λαρίσης. Βρίσκεται σε λοφώδη περιοχή στους νοτιοανατολικούς πρόποδες της Όσσας που, προς ανατολάς, βλέπει στο τέλος του Θερμαϊκού Κόλπου και στο Αιγαίο Πέλαγος. Είναι κτισμένη στο «άνοιγμα» που δημιουργείται από την Όσσα και το Μαυροβούνι, που έχει ταυτιστεί με το αρχαίο Δώτιον Πεδίον. Επίσης, είναι οδικός κόμβος πάνω στις επαρχιακές οδούς που συνδέουν τη Λάρισα με τα παραθαλάσσια χωριά του νομού, σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 200. Η δημοτική κοινότητα είναι χαρακτηρισμένη ως αστικός πεδινός οικισμός, με έκταση 27,066 χμ² (2011). Απέχει περίπου 35 χλμ. Α. ΒΑ της Λάρισας.

Το Μεταξοχώρι (Υψόμετρο: 300 μ), με 478 κατοικους (2011) σήμερα ανήκει στον δήμο Αγιάς. Βρίσκεται ανατολικά του νομού Λάρισας στους πρόποδες του Κισσάβου ως το Μαυροβούνι.
Η γόνιμη γη και τα άφθονα νερά στάθηκαν οι αιτίες της πρώιμης-στους προϊστορικούς χρόνους-κατοίκισης του χώρου της επαρχίας Αγιάς. 

Το Μεγαλόβρυσο , (Υψόμετρο: 600 μ.) γνωστό πριν από το 1927 ως Νιβόλιανη, είναι χωριό και κοινότητα του Δήμου Αγιάς.Πριν από τη μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης το 2011, ήταν μέρος του Καποδιστριακού Δήμου Αγιάς.Η απογραφή του 2011 κατέγραψε 199 κατοίκους στο χωριό. Η κοινότητα του Μεγαλόβρυσου καλύπτει έκταση 17.128 χλμ

Δέντρο Βράχος Κοσμά του Αιτωλού στο Μεταξοχώρι
Η ιστορία αναφέρει λοιπόν , ότι όταν πέρασε από εκεί ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός το έτος 1765 ( σήμερα 2015 δηλαδή πριν από 250 χρόνια ακριβώς ) συγκεντρώθηκαν εκεί οι κάτοικοι του χωριού ( καλοπροαίρετοι και μη όπως πάντα συνέβαινε ) και τους μίλησε με πόνο ψυχής για την μετάνοια , για την Εθνική αφύπνιση , για να μιλάνε ελληνικά στα σπίτια τους ,για να μαθαίνουν ελληνικά γράμματα στα παιδιά τους και να αποφεύγουν τον εκτουρκισμό , για την τήρηση της αργίας της Κυριακής και όλα τα άλλα τα οποία διασώθηκαν σε μας από την παράδοση .
Τούς μίλησε όπως πάντα και για το Ποθούμενο ( κωδική λέξη της απελευθέρωσης από τους Τούρκους ) και τους έδινε κουράγιο για το ότι γρήγορα θα ερχόταν αυτό , όπως και πραγματικά έγινε σε 56 χρόνια περίπου από τότε ( 1765 -1821 ) . Όμως τον ρωτούσαν και για όλα τα άλλα που τους απασχολούσαν και ο φωτισμένος και χαριτωμένος από το Άγιο Πνεύμα ιερομόναχος τους μιλούσε και για τα έσχατα , για την διάλυση της Τουρκίας από το Ξανθό Γένος , για την Κωνσταντινούπολη και την ‘‘ Αγιά Σοφιά ’’ ( πάλι με χρόνους με καιρούς πάλι δικά μας θα ’ ναι ).
Μιλούσε για πολέμους με παράξενα & πολύ καταστροφικά όπλα , την μεγάλη πείνα που θα έρθει , για παράξενες εφευρέσεις με ‘‘ σιδερένια πουλιά ’’ που θα πετάνε στον ουρανό , για άμαξες που θα τρέχουν στον κάμπο χωρίς άλογα πιο γρήγορα από τον ‘‘ λαγό ’’ , για το ότι θα δέσουν τη γη με ‘‘ κλωστές ’’, για το ότι θα γυρίζει ο διάβολος με το κολοκύθι του γύρω από τη γη ( δορυφόροι ) , για τον διάβολο που θα μπεί μέσα στα σπίτια μας ( τηλεόραση ) και τα κέρατά του θα είναι στα κεραμίδια ( κεραίες ) και άλλα πολλά που αναφέρονται εκτενώς στις προφητείες του . Βεβαίως γινόταν ( όπως πάντα ) ο σχετικός περίγελος όταν έλεγε αυτά τα θαυμαστά που θα συμβούν και θα τα δούνε οι επόμενες γενεές . Όπως πάντα , όλοι τον ρωτούσαν , άλλοι με περιέργια , άλλοι με θαυμασμό και άλλοι με δυσπιστία ‘‘ και πότε θα γίνουν αυτά Πατροκοσμά ; πότε θα είναι τα έσχατα ; ’’
Στην περίπτωσή μας συγκεκριμένα , αναφέρει η ιστορία , ( στο Μεταξοχώρι ) , ο Άγιος κοίταξε γύρω του και είδε ένα συμπαγή βράχο . Με πόνο ψυχής τους εξήγησε ότι όλα αυτά θα εκπληρωθούν και θα έρθουν τα έσχατα όταν ‘‘φυτρώσει ένα δενδράκι και θα σχίσει αυτόν τον συμπαγή βράχο στη μέση ’’.