SÖZ VE YAŞAM | "Müslüman mahallesi"nde Ermeni olmak |

“Boşuna çekilmedi bunca acılar İstanbul
Bekle bizi
Büyük ve sakin Süleymaniyenle bekle
Parklarınla köprülerinle kulelerinle meydanlarınla
Mavi denizlerine yaslanmış
Beyaz tahta masalı kahvelerinle bekle
Ve bir kuruşa Yenihayat satan
Tophanenin karanlık sokaklarında
Koyunkoyuna yatan
Kirli çocuklarınla bekle bizi
Bekle zafer şarkılarıyla caddelerinden geçişimizi
Bekle dinamiti tarihin
Bekle yumruklarımız
Haramilerin saltanatını yıksın
Bekle o günler gelsin İstanbul bekle
Sen bize layıksın” Vedat Türkali

İstanbul...

Beklerken neler oldu, olanları nasıl gördü, olanların anlamı neydi? ya tanıklığının?

İstanbul, 24 Nisan 1915’te tutuklanıp sürülenleri, öldürülenleri gördü mü?

Ermeni halkı, binlerce yıldır yaşadığı yurdundan Osmanlı hükümeti kararıyla sürülerek, büyük oranda imha edildi. Hem İstanbul hem de Anadolu eksildi, halkları da! Eksilmeyi bekliyor muydu?

Beklemek! Beklemek, ne anlama geliyor, neye dönüşüyor bekleyenler? Ya İstanbul?

İstanbul! Tarihinde, belleğinde, teninde, ruhunda acıları, işgalleri, soykırımları taşıyan şehir...

Bu programda Osmanlı’nın İttihat ve Terakki Hükümeti’nden bu yana Ermenilerin de kadim şehirlerinden olan İstanbul’dayız. Soykırımın iz düşümlerine bir yaşamın penceresinden bakmaya çalışacağınız.

Bu kadim coğrafyada soykırımın, katliamın, sürgünün nesnesi olmak ne anlama geliyor?

Ergenekon, Bozkurt, Talatpaşa…

Soykırım bitti mi? Unutulabilir mi? Soykırım tanıklığının travması, atlatılabilir mi? Günümüze hangi biçimlerde yansıyor? Bunlar ve daha pek çok sorunun cevabını birlikte arayacağız.

Konuk:
Pakrat Estukyan - Agos Ermenice Editörü