Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΘΕΟΣ - Δημήτρης Τυρανόπουλος /μουσική Παντελής Θαλασσινός /στίχους Μαίρη Φασουλάκη

Ο δικός μου Θεός
δεν μυρίζει λιβάνι,
δεν φοράει στεφάνι
κι έχει μαύρα μαλλιά

Στέκει φάρος λευκός
στο μικρό μου λιμάνι
λούζει φως το κορμί μου
και με παίρνει αγκαλιά.

Ο δικός μου Θεός
δεν χωράει σε εικόνες,
δεν χωράει σε κανόνες,
δεν φοράει χρυσά.

Ειν το φέγγος του μόνο
που ζεσταίνει χειμώνες
κι η ζεστή του ανάσα
όταν έξω φυσά

Ο δικός μου Θεός
έχει κάρβουνα μάτια
και δυό ολόλευκα άττια
με αγγέλων φτερά

αν τις νύχτες κοιτάξεις
του ουρανού τα σημάδια
θα μας δεις να πετάμε
με τα χέρια ανοιχτά

Ο δικός μου Θεός
δεν χωράει σε εικόνες,
δεν χωράει κανόνες,
δεν φοράει χρυσά.

Ειν το φέγγος του μόνο
που ζεσταίνει χειμώνες
κι η ζεστή του ανάσα
όταν έξω φυσά.

Ο δικός μου Θεός
αγαπάει το γέλιο,
αγαπάει το χρώμα,
αγαπάει τη βροχή.

Τονε βρίσκω στις θάλασσες,
στης βροχής τις σταγόνα,
Τονε ψάχνω σε σένα
που έχεις τώρα χαθεί.

Ο δικός μου Θεός
δεν χωράει σε εικόνες,
δεν χωράει κανόνες,
δεν φοράει χρυσά.

Ειν το φέγγος του μόνο
που ζεσταίνει χειμώνες
κι η ζεστή του ανάσα
όταν έξω φυσά.