Limburg (Frans Boermans en Jan Theelen) Gezongen door Lottie Boermans, Tim Stoter en de Meulezengers

Een mooie en liefdevol gezongen uitvoering van deze ode aan het Limburgse land van Frans Boermans (tekst) en Jan Theelen (muziek).
Door de dochter van Frans (Lotte Boermans) en het tenortalent Tim Stoter.
Mannenkoor de Meulezengers onder leiding van Marianne Scherjon.
Piano: Ben van Daal
Trombone: Stan Bartels
Trompet: Bas van Gestel
Basgitaar: Charles Coppens
Percussie: Bram Maessen

Opgenomen tijdens de jubileumvoorstelling "Man, man, man..." van Mannenkoor de Meulezengers in de Maaspoort Venlo op 20 april 2024 door René Brünken RBCC.

Lyrics "Limburg":

Kôm luuj, staot op, de zôn schient minse, kiek oet de raam nao ’t Limburgs land.
Dit wuurd ‘nnen daag wie weej ôs winse, dus plök um dan met bei ôg hand.
Zuus gunds det torehaenke blinke, dao nao det dörpke gaon we haer.
Weej zulle ôs ein pötje beer dao drinke. Kôm laot ôs gaon, ’t is gaar neet zoë vaer.

Schoën is dit land ôs gegaeve. Wie schoën in dit land heej te laeve.
Blief veur ôs bewaard, van kwaod en leid gespaard.
Och, mien Limburg, behald dienen aard.

De waeg veurt ôs langs bös en weije, nao’t vredig plaetske gunder wied.
Dae kerktore zal ôs leije, zoë waere weej de waeg neet kwiët.
Zuus langs ôs paad die kaoreblome. Die schoën margrietjes nog daobeej.
Nog zund as weej die mei nao hoes toe nome: Zô’n veldboeketje steit ut beste heej!

Schoën is dit land ôs gegaeve. Wie schoën in dit land heej te laeve.
Blief veur ôs bewaard, van kwaod en leid gespaard.
Och, mien Limburg, behald dienen aard.

Vanoet de vaerte weijt beej vlage fanfaarmeziék euver de hei.
Ein baodschap door de wind gedrage, geej ziet genuëd, vier met ôs mei.
Kôm laot ôs maar ein bietje spooje, dao wach ôs ‘nne keule drônk.
en laot ôs dan genete van ’t gôje det ieuwelang ’t Limburgs land al schônk.

Schoën is dit land ôs gegaeve. Wie schoën in dit land heej te laeve.
Blief veur ôs bewaard, van kwaod en leid gespaard.
Och, mien Limburg, behald dienen aard.
Blief veur ôs bewaard, van kwaod en leid gespaard.
Och, mien Limburg, behald dienen aard,
Behald dienen aard!