บทอาขยาน | กำเนิดพลายงาม (ขุนช้างขุนแผน)

อาขยานบทหลักระดับชั้นประถมศึกษาตอนปลาย "ขุนช้างขุนแผน ตอน กำเนิดพลายงาม"

แม่รักลูก/ลูกก็รู้/อยู่ว่ารัก คนอื่นสักหมื่นแสน/ไม่แม้นเหมือน
จะกินนอน/วอนว่า/เมตตาเตือน จะจากเรือน/ร้างแม่/ไปแต่ตัว
แม่วันทอง/ของลูก/จงกลับบ้าน เขาจะพาล/ว้าวุ่น/แม่ทูนหัว
จะก้มหน้า/ลาไป/มิได้กลัว แม่อย่ามัว/หมองนัก/จงหักใจ
นางกอดจูบ/ลูบหลัง/แล้วสั่งสอน อํานวยพร/พลายน้อย/ละห้อยไห้
พ่อไปดี/ศรีสวัสดิ์/กําจัดภัย จนเติบใหญ่/ยิ่งยวด/ได้บวชเรียน
ลูกผู้ชาย/ลายมือ/นั้นคือยศ เจ้าจงอตส่าห์ทํา/สม่ำเสมียน
แล้วพาลูก/ออกมา/ข้างท่าเกวียน จะจากเจียน/ใจขาด/อนาถใจ
ลูกก็แล/ดูแม่/แม่ดูลูก ต่างพันผูก/เพียงว่า/เลือดตาไหล
สะอื้นร่ำ/อําลา/ด้วยอาลัย แล้วแข็งใจ/จากนาง/ตามทางมา
เหลียวหลัง/ยังเห็นแม่/แลเขม้น แม่ก็เห็น/ลูกน้อย/ละห้อยหา
แต่เหลียวเหลียว/เลี้ยวลับ/วับวิญญาณ์ โอ้เปล่าตา/ต่างสะอื้น/ยืนตะลึง


หวังว่าคลิปการอ่านทำนองเสนาะคลิปนี้จะเป็นประโยชน์แก่นักเรียนหรือผู้ที่มีความสนใจในการอ่านทำนองเสนาะ และหากต้องการให้ผู้อ่านอ่านทำนองเสนาะบทใด สามารถแสดงความคิดเห็นภายใต้โพสต์นี้ได้เลยนะครับ

นอกจากนี้สามารถรับชมคลิปการอ่านทำนองเสนาะบทอื่น ๆ ได้ที่
   / @r-kayan8219