Γαλάζια Ελλάδα

Από τα βάθη των αιώνων ξεκινάει,
με φύλλα δάφνης και με φως στεφανωμένη,
η Ελλάδα αιώνια στους επτά ουρανούς περνάει
και πλημμυρίζει φως την οικουμένη.

Γαλάζια θάλασσα, πράσινα βουνά,
καίγεται χρυσό το μεσημέρι.
Πουθενά, πουθενά, πουθενά το καλοκαίρι
δεν είν' έτσι όμορφο και φωτεινό, φωτεινό.

Γαλάζια θάλασσα, άγια δειλινά,
λούζονται στο φως θαλασσοπούλια
και γυρνά, και γυρνά, και γυρνά στα ύψη η πούλια
φάρος π' οδηγεί στον ουρανό.

Γαλάζια χώρα ο Θεός σ' έχει χαρίσει
τη λεβεντιά, την ομορφιά, τη δύναμή σου
το φως σου σκόρπισε στον κόσμο να θυμίζει
τη λάμψη του δικού Του παραδείσου.

Γαλάζια θάλασσα, πράσινα βουνά,
καίγεται χρυσό το μεσημέρι.
Πουθενά, πουθενά, πουθενά το καλοκαίρι
δεν είν' έτσι όμορφο και φωτεινό, φωτεινό.

Γαλάζια θάλασσα, άγια δειλινά,
λούζονται στο φως θαλασσοπούλια
και γυρνά, και γυρνά, και γυρνά στα ύψη η πούλια
φάρος π' οδηγεί στον ουρανό.

Ελλάδα, παίρνουμε το δρόμο και κινάμε
για κει που χάραξε η μεγάλη σου Ιστορία
και σου υποσχόμαστε για πάντα να φυλάμε
την πίστη μας και την ελευθερία.

Γαλάζια θάλασσα, πράσινα βουνά,
καίγεται χρυσό το μεσημέρι.
Πουθενά, πουθενά, πουθενά το καλοκαίρι
δεν είν' έτσι όμορφο και φωτεινό, φωτεινό.

Γαλάζια θάλασσα, άγια δειλινά,
λούζονται στο φως θαλασσοπούλια
και γυρνά, και γυρνά, και γυρνά στα ύψη η πούλια
φάρος π' οδηγεί στον ουρανό.

Γαλάζια θάλασσα, πράσινα βουνά,
καίγεται χρυσό το μεσημέρι.
Πουθενά, πουθενά, πουθενά το καλοκαίρι
δεν είν' έτσι όμορφο και φωτεινό, φωτεινό.

Γαλάζια θάλασσα, άγια δειλινά,
λούζονται στο φως θαλασσοπούλια
και γυρνά, και γυρνά, και γυρνά στα ύψη η πούλια
φάρος π' οδηγεί στον ουρανό.