Ati242 ft. Uzi212 - Bozgun

Ati242 VERSE :

Seni ortamın içine atar paranın etkisi
Sinyalcisi, methcisi
Beni köşede beklesin meclisim dop dolu
Ben son bok yolu rapçisi
Konumun konumumla orantılı gitmesi
Kaderin yaka silkmesi
Bana kıl suratların geçmesi
O sessiz çocukların ivmesi
O sessiz çocukların iğnesi batar sana moruk
Benden demesi
Bu bedeller de nesi derken
Bedenden yemesi nedensiz kesiği
Elemler deresiyse bi' derin abisi
Kendisiyle ladesi varisi
Amatemi tedavisi
Ve hanesinin hayatta kalan son süvarisi
Kıçını kaldırır sahte gülüşler
Üzerine bide maddeye düş'cen
Hayallerin taklaya gel'cek
Kendini kesecek raddeye gel'cen
Fark edemezsen gidişatı seni farklı yerlere sürükler bu yıl
Herkes birer koyun çok yediniz doyun
Bunu Walkman'inize koyun
Komplenize koyup yol al'cam bu diyardan
Medeti göremedik yardan
O adamlar da kardan bakanlar anlar lan
Hepsi yalandan
Hep bi' firardan bahseder oldum
Bi' yanım babamdan
Kararlar zor
Hayaller kor
Hayaller kor
Her köşe başı karamboller var
Satılmış hayatlar harbi bozar dengeni
Üniversite engeli
Zora sokar hayatı yenmeni
Bi' de dengeli biçimde sarartır rengini
Karartır gözünü mahallendeki en yeni
Bak şimdi o en deli
Bak şimdi o en deli zamanlarından eser yok
Bi' topla kendini
Bi' toprak el verir sana başkası kabul etmez aga günahkar bedeni
Bu günahlar ve bedeli fazla ağır
O sevdiklerin yazda kalır
Şimdi buz tutan ellerle yaz bakalım iki satır
Kışı anlatır
Dışı sert içi kanlıdır bu şahsın
Hasmına münasır tavrın aslı
Makas paslı
Yarama kastı var
Ayaz bastı mı bu kaygılar artar
Taraflaştı bütün insanlar
Ve fazlalaştı bu sürçü lisanlar
Bozgun hayatlar başka bi' tatta
Sürerken çakallar tahta
Bahta bak rap yapmak alt katta
Art arda sorunlarla alt alta aga

Uzi VERSE :
beni burdan kurtar tanrım
ne dediğimden anlamıyolar
bi çıkış yolu bul bana artık
sebebim çok darlanıyom bak

geldikleri gibi gidiyorlar
bildikleri bir iki cümle var
görüşürüz ve kendine iyi bak
zaman akıyo hızlıca tiktak

acımadın sokak acımadın bize
gidemedim eve piçi yaraladım diye
sorunumu konuşarak çözemedim yine
napıyım kovaladım ölmiyim diye

bu son damla bardağımı taşıran (yo)
bakmamam hiç gözünün yaşına
ve bu zaferi dostlarıma armağan ediyorum
zor değilse onu yalnız taşımam

vur yine vur bak ölmedim
tam aksini söylüyo gözlerim
geçmişimden kopamadım özledim
tek bi cümlemle kapanır defterin

21’den çıkıyorum abicim
her bi tipten tanıyorum maalesef
ruhen ölüyorum sahici
ama bedenim tutsak bu mahallede

yok buranın bi çıkışı ve geleceği (ah)
çıkılmıyo dışarıya geceleğin (ah)
buraları tanıyoruz artık
çal ya da öl çok yok bro seçeneğin (ya)

yapamıyosan bak babalarına
kesiklerine, yaralarına
gir bi kere sokaklarıma
mermi girer şakaklarına (ya ya)

GELİYORUZ HİÇ Bİ’ ŞEYLİKTEN
GELİYORUZ HİÇ Bİ’ ŞEYLİKTEN
KAYBEDİCEK HİÇ BİR BOKUM YOK