The bens of Jura. Γεωργία Συλλαίου

An elegiac song,that, through every note, and every verse, as if springing, bathed in gray, but spotless light of highlands, images of the distant (but also strangely,so close to us, islander Greeks)Outer Hebrides achipelago.And constantly you wonder, if in another life, you were there, shocked by all this beauty, from all this divine miracles around you.
Ένα ελεγειακό τραγούδι, που μέσα από κάθε νότα, αλλά και κάθε στίχο του, λες και ξεπηδάνε ,λουσμένες στο γκρίζο, μα πεντακάθαρο φως των highlands ,εικόνες τoυ τόσο μακρινού(αλλά και --περίεργα-τόσο κοντινού, για εμάς τους νησιώτες Έλληνες) αχιπέλαγου των Εβρίδων. Και συνεχώς αναρωτιέσαι ,αν σε κάποια άλλη ζωή ήσουν και εσύ εκεί, συγκλονισμένος από την τόση ομορφιά, των θεϊκών θαυμάτων γύρω σου.

Δίσκος: Ιχνηλάτες του Ιούρα ,Τραγούδια από τα νησιά των Εβρίδων

Lyrics

The bens of Jura(Οι κορυφογραμμές του Ιούρα)

Like watercress gather'd fresh from cool streams,
thy kiss, dear love, by the bens of Jura.
Cold, cold the bens, cold thy love as they,
Like watercress gather'd fresh from cool streams.
Gold the morn at dawn up wingeth,
Dreams the night, deep drown'd in dew mist,
And my heart, reft of its own sun,
Deep lies sunk in death torpor cold and gray.
Like watercress gather'd fresh from cool streams,
thy kiss, dear love, by the bens of Jura.
Cold, cold the bens, cold thy love as they,
Like watercress gather'd fresh from cool streams.