Wystrój się w strój - strój wilamowski

Zasięg stroju wilamowskiego ogranicza się do terenu miejscowości leżącej na wschodnim skraju województwa śląskiego. Obok języka miejscowy strój stanowi najważniejszy wyraz odrębności kulturowo-tożsamościowej Wilamowian. Jego tradycyjny kanon ukształtował się na przełomie XIX i XX wieku. Bezpośrednio po II wojnie światowej strój ten, stał się przedmiotem niewerbalnych ataków oraz nierzadko bezpośrednich aktów przemocy. Wprowadzono też formalny zakaz jego noszenia (zniesiony w 1950). Argumentacją, która pomogła w ponownym zaakceptowaniu stroju jako lokalnego wyróżnika, był propagowany w tym czasie mit o flamandzkich korzeniach Wilamowian. Przykładem popularnej w PRL retoryki stała się wypowiedź mówiąca o stroju jako „flamandzko-szkocko-ukraińsko-tureckiej mieszance gruntownie przetopionej w tyglu polskości”.