Nev - Susma

Susma, bir şey söyle
Biraz olsun yardım et
Gelemiyorum üstesinden
Ben bu aşkın tek başıma

Susma, sen sustun ya
Yalnızlık çöktü üstüme
Anladım bu bir rüya
Anladım bu son veda

Her gece hayalimde çiziyorum resmini
Her halini, fikrine sürgün sesine hasret
Sabah olup uyanınca silinip de gidiyorsun ya
Tek başıma, zaten hiç benim olmadın ki
Yine de insan soruyor kendine
Bu yazık hikayenin neresindeyim
Yeter ki susma

Ne kadar kırılsam da
Ah etmem hakkım yok buna
Hem zaten davetsiz bir misafirdim ben aşkında
Ne bir aptalın gölgesiyim
Ne bir sevda kölesi
Sadece hesapsız bir gönül bahçesiyim
Yine de insan soruyor kendine
Bu yazık hikayenin neresindeyim
Yeter ki susma