Leugentje | Wet zorg en dwang

Wanneer dementie erger wordt, kan iemand met dementie minder goed beslissen welke zorg ze nodig heeft. Zij denkt bijvoorbeeld dat ze nog goed in staat is om te koken, maar vergeet geregeld het gas uit te draaien. Of ze begrijpt niet meer dat ze bepaalde medicijnen nodig heeft. Als je naaste zich verzet de zorg die ze krijgt, heet dat ‘onvrijwillige zorg’.

Zorgprofessionals mogen mensen met dementie niet zomaar onvrijwillige zorg geven. Zij moeten zoeken naar alternatieve oplossingen waar de persoon met dementie zich níet tegen verzet. Daarom is de Wet zorg en dwang (Wzd) er gekomen. Deze wet zegt dat er alleen onvrijwillige zorg mag worden toegepast, als het écht niet anders kan. Zo zorgt de wet voor betere bescherming van mensen met dementie. De wet was nodig, want onvrijwillige zorg wordt nog vaak gegeven aan mensen met dementie. Vooral bij mensen met dementie die nog thuis wonen.

In deze reeks van vier video’s zie je situaties waarin onvrijwillige zorg wordt gegeven aan iemand met dementie. Dit zijn stuk voor stuk herkenbare situaties. We laten hiermee zien dat onvrijwillige zorg vaak in kleine dingen zit, zoals het op slot draaien van een deur zodat iemand niet weg kan. Of door een pilletje door de appelmoes te roeren, zodat iemand zijn medicijnen inneemt. In de video “Nattigheid” zien we hoe het wél moet: de zorgprofessional vindt daar een andere oplossing waar de persoon met dementie zich niet tegen verzet.

Wil je meer weten over de Wet zorg en dwang (Wzd)? Kijk dan op https://www.dementie.nl/wzd.

Ben je vrijwilliger van Alzheimer Nederland? Ga dan voor meer informatie naar het dossier Wzd op https://www.alzheimervrijwilligers.nl...