Psalm 139 vers 1, 7 en 14 - Niets is, o Oppermajesteit

Psalm 139 (berijming 1773)

Vers 1:

Niets is, o Oppermajesteit,
Bedekt voor Uw alwetendheid;
Gij kent mij, Gij doorgrondt mijn daan;
Gij weet mijn zitten en mijn staan;
Wat ik beraad', of wil betrachten,
Gij kent van verre mijn gedachten.

Vers 7:

Gij hebt mijn gans gestel doorgrond,
Zelfs voor mijn eersten levensstond.
Ik ben verbazend voortgebracht.
Op 't nagaan van Uw wondre macht,
Sla ik verrukt het oog naar boven:
'k Zal U, mijn Schepper, altoos loven.

Vers 14:

Doorgrond m' en ken mijn hart, o Heer';
Is 't geen ik denk niet tot Uw eer?
Beproef m' en zie of mijn gemoed
Iets kwaads, iets onbehoorlijks voed',
En doe mij toch met vaste schreden
Den weg ter zaligheid betreden.