Sęp płowy(Gyps fulvus) – gatunek dużego ptaka padlinożernego z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae).
Zamieszkuje w zależności od podgatunku:
Gyps fulvus fulvus – góry suchej południowej Europy (Półwysep Iberyjski, Bałkany), północno-zachodniej Afryki, południowo-zachodniej Azji – Azji Mniejszej, Bliskiego Wschodu, Półwyspu Arabskiego, Iranu aż po południowy i wschodni Kazachstan. Lęgnie się też na górzystych wyspach Morza Śródziemnego (Majorka, Sardynia, Kreta i Cypr)[2]. Koczujące sępy mogą pojawiać się jednak z dala od terenów regularnego występowania.
W Polsce dawniej prawdopodobnie lokalnie lęgowy (ostatni zanotowany lęg w Pieninach w 1914 roku, nie jest to jednak niezbicie potwierdzona informacja), obecnie sporadycznie zalatujący. Niegdyś, do początku XX wieku lęgi wyprowadzał w Tatrach i Pieninach. To największy drapieżny ptak jakiego można spotkać w kraju, choć pojawia się nieregularnie i skrajnie nielicznie. Do 2017 odnotowano 66 stwierdzeń, łącznie obserwowano 98 osobników. Widywano pojedyncze osobniki i grupy złożone z 2–3 ptaków (choć dawniej nawet dochodzące do 18 osobników). Sępy pojawiały się prawie w każdym miesiącu (zwłaszcza w czerwcu), oprócz stycznia i listopada. 5 sępów posiadało obrączki ornitologiczne, dzięki czemu wiadomo, że pochodziły z Francji, Chorwacji i Szwajcarii. W trakcie pojawów szybowały nad terenami otwartymi lub nawet miastami – Opolem i Zakopanem. W 2007 roku wyjątkowo jeden osobnik dłużej przebywał na składowisku odpadów pod Brzegiem na Opolszczyźnie.
Brak dymorfizmu płciowego. Naga głowa i wygięta szyja, popielate nieraz pokryte rzadkim miękkim puchem, poniżej kryza z jasnych piór. Wierzch ciała szarorudy, spód jaśniejszy. Lotki i sterówki czarne. Dziób i nogi sinoniebieskie. U osobników młodocianych brak kryzy, którą zastępują pojedyncze sterczące szare pióra. Szybuje na skrzydłach uniesionych w kształcie litery V. Zarówno w tym locie, jak i ślizgowym, wykorzystują wznoszące prądy powietrza. W locie można podziwiać jego długie i szerokie skrzydła o wybrzuszonej tylnej krawędzi z rozczapierzonymi (palczastymi) lotkami pierwszorzędowymi i krótki, zaokrąglony ogon. Może żyć ponad 40 lat.
Sęp, gdy zleci na ziemię, porusza się po niej, skacząc lub krocząc. Natomiast by wznieść się w powietrze, potrzebuje rozpędu.
Sęp afrykański(Gyps africanus) – gatunek dużego ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae). Występuje w Afryce Subsaharyjskiej, od północnych okolic Sahelu włącznie na południe. Krytycznie zagrożony wyginięciem.
Sęp afrykański to najszerzej rozprzestrzeniony sęp w Afryce. Północne rubieże jego zasięgu sięgają Senegalu, Gambii i Mali, a dalej na wschód zasięg ciągnie się aż po Etiopię i Somalię. Następnie obszar występowania biegnie przez wschodnią Afrykę po Mozambik, Zambię, Zimbabwe, Botswanę, Namibię i RPA. W części zasięgu sęp afrykański wymarł. Nie ma go już m.in. w Ghanie poza Parkiem Narodowym Mole, w Nigrze (ostatnio stwierdzony w Parku Narodowym W w 1997) oraz Nigerii, gdzie w 2011 nie został już stwierdzony w ostatniej ostoi – Yankari Game Reserve.
🔥 Jeśli spodobał Ci się filmik, zostaw łapkę w górze 👍🏼
🔥 Subskrybuj kanał ❤️ / @gosnatury6761
Информация по комментариям в разработке