Ырыскелди Убайдулла уулу — "Кара сызык"

#жаныыр#карасызык#ырыскелдиубайдуллауулу#суйуу

Автор: Ырыскелди Убайдулла уулу.
с. о. Ырыскелди Убайдулла уулy


Текст:
Кулом эстесем оюнду мен жонундо,
Кордум кызыкты, жашоону сен жонундо.
Же менин озун деп озгоргон кылыгымды,
Жетиле элек деп алдынбы, сен конулго.

Билбей алдыга максатты койгонумду,
Билем, онолбойт жигит, деп ойлодунбу?
Ачка, ток кээ кундорго,
Ак, кара не бир жерге,
Алтыным чыдабай коштошуп койбодунбу!

Келген дуйномо кетуучу сен коноксун,
Бутту баяны, тарыхы кен жомоктун.
Мейли деп бошоттум тушо бер оз жолуна,
Мен эмес билгенге, мендейди сен жоготтун!

Керек ар-намыс бийике ал жок учпа,
Танмын, тан калам сендеги ар жорукка.
Билемин ушкуросун,
Билесин тушуносун,
Бир куну озуно, озундой жан жолукса!

Азыр жашоодо озгоргон тараптамын,
Жаптым суйуунун керексиз барактарын.
Пас коруп озунду кыйнаба дегениби,
Пайдасыз жандардан болуптур жаратканым!

Бийик болосун сен эмнен учун мага?
Мага баары бир, сен кеткен учурда да!
Ким болуп кетсен дагы,
Мин жолу копсон дагы,
Аман бол акыркы айтарым ушул гана!

Сыздап муздаган сезимге тонгон кыйын,
Сырлар ачылды ушундай жолдон кийин.
Кусалык курутуп, жаныма батканында,
Куткарды кайгыдан озумо болгон сыйым!

Байка, абайла, озуно кара тузук,
Балта чаптынбы журокту жара бузуп?
Бул азап муноттордун,
Буралган суроттордун,
Бурчуна чийдим мен олгон деп кара сызык!