מענדל ראטה & ר׳ מיכאל שניצלער ז״ל - ״יאסעלע״ | ״Yosele״ - Mendel roth & R’ Michoel Schnitzler z”l

מענדל ראטה עם ר׳ מיכאל שניצלער ז״ל בקליפ מרגש עד דמעות: ״יאסעלע״

האמן והיוצר מענדל ראטה, בקליפ חדש שובר לב, המספר את סיפורו של בחור ישיבה לשעבר עם השם יאסעלע, שיר שהוקלט בדואט יחד עם הזמר החסידי המפורסם שהלך לעולמו לפני כחודשיים, ר׳ מיכאל שניצלער ז״ל.

׳את השיר כתבתי בשביל מיכאל ז״ל, אחרי שהוא התאהב במנגינה שהלחנתי וביקש שאכתוב עליו סיפור מרגש שיתאים לסגנון המסר שהוא מביא בשיריו לעולם׳, מספר ראטה. מיד לאחר בקשתו של מיכאל ז״ל, עלתה לי דמותו של יאסעלע, בחור עם נשמה טהורה שהכרתי במהלך קומזיץ בישיבה בניו יורק, אשר סיפורו הכאוב והדרך בו הוא נפלט מהישיבה ומהמסגרת החרדית, נגע עמוק בליבי. כאשר באתי עם השיר המוכן למיכאל והשמעתי באזניו את השיר כולו, הוא ישב בסלון ביתו ושני נחלי דמעות זלגו מעיניו. והוא אמר לי אז: ״מענדל, בחיים לא שמעתי שיר כזה, ובחיים לא בכיתי כאשר מלחין בא לשיר לי את שירו. השיר הזה הוא הסיפור של כל הדור״.

לחן ומילים: מענדל ראטה
שירה: מענדל ראטה - ר׳ מיכאל שניצלער ז״ל
עיבוד מוזיקלי: זושא שניצלער
עיבוד קולי: נותי רוטמן - קאפלה
מיקס ומאסטרינג: יענקי כהן
הפקת קליפ: עולם ומלואו הפקות
יח״צ: ברגר מדיה

מענדל ראטה בטיקטוק
https://vm.tiktok.com/ZSduhhF2T/

מענדל בפייסבוק
  / 1mendelroth  

לצפייה בסטטוסים של מענדל, שלחו הודעה למספר 0548470138


I wrote this song for Michoel Z”l. As he listened to the tune I composed he instantly loved it and asked me to write lyrics that match his style of storytelling and the messages he is trying to convey in his songs.
As he asked, Yoselle’s character emerged in my mind. Based on a real encounter I had in NY with a sweet boy who I got to know at a Kumzitz. His painful story and the way he was expelled from the Charedi world touched me deeply.
As I came to Michoel with the ready song, he listened to it and started sobbing saying: “Mendel, I have never in my life heard such a song and I’ve never before cried when a composer brought me a new song. This song is the story of an entire generation”


מילות השיר:

אינדרויסן עס בלאזט א ווינט,
הייסע טרערן רינט,
די הארץ עס בענקט א צינד,
יאסעלע מיין קינד..
שוין אזא לאנגע צייט,
געפינט זיך אזוי ווייט,
אין היים נישט געוועהן,
אזוי לאנג נישט געזעהן..
געוועהן אזוי באחיינט,
ווער ס׳האט נאר זיין פנים געליינט,
וואס מ׳האט אויף איהם געמיינט,
א יעדער איינער וויינט..
פארלאזט דעם טאטנ׳ס וועג,
שוין לאנגע וואכן און טעג,
יאסעלע איך פרעג,
ווי טוהן אזא זאך מ׳מעג..

צו האבן מיר דיך נישט געגעבן,
אונזער גאנצער לעבן,
פאר דיין הצלחה געטהון אזוי שטרעבן,
נישט געשלאפן בייטאג און ביינאכט,
און נאר פון דיר געטראכט,
דיך צו האדעווען פון אלץ קליין קינד -איז גארנישט געוועהן לייכט,
אונזער הארץ ביסטו געוועהן,
ווער קען גלייבן וואס איז געשעהן,
יאסעלע דאס הארץ עס גייט אויס - צו דיך זעהן..

אאיי יאסעלע - אונזער הארץ אונזער לעכטיג קרוין,
ווי האסטו פארדרויסן,
אונזער בלוט פארגאסן,
וויאזוי קענסטו אנגיין,
דיין טאטי און מאמי׳ס ביטער געוויין..
אאיי יאסעלע - אונזער הארץ אונזער לעכטיג קרוין,
דיין טאטע און מאמע,
און די גאנצע משפחה צוזאמען,
אוי ווי שטארק מיר בענקען נאך דיר,
יאסעלע מיר ווארטן ביים טהיר..


אין א צימער גאר קליין,
זיצט ער דארט אליין,
שפעט אין די נאכט,
מיט אויגן צוגעמאכט..
מיט ווייטאג פארקלערט,
צובראכן און צושטערט,
צום חיידער יארן,
געלאפן די זיכרון..
געזעצן אויפן ארט,
נישט פארשטיינען קיין ווארט,
פארשעמט צובראכן,
פון חברים צושטאכן..
אהיים אנטלאפן,
דערנאך פון חיידער געווארפן,
דעם גלות דעם לאנגען,
שוין דעמאלט׳ס אנגעפאנגען..

אין ישיבה אריין,
אוי ווי ביטער די פיין,
רבי עקיבא אייגער -געפאדערט פון איהם צו זיין,
טאטי כ׳האב געזוכט נאר מיין וועג,
און וויינען ביינאכט איך פלעג,
ווייל איך קען נישט זיין רבי עקיבא אייגר- אויב זאגן איך מעג,
מיין נאמען איז יאסעלע שווארץ,
איך קען לערנען און זינגען מיט הארץ,
אבער טאטי זיי מיר מוחל איך קען נישט זיין וואס פון מיך עטץ ווארט׳ס..

איי איי טאטע מאמע,
איך טוה מיט אייך וויינען צוזאמען,
מיין נשמה אזוי פארווארפן,
זיך ערגעץ נישט געטראפן,
אוי ווי ביטער איז מיין צער,
ס׳שטייט דאך על פי דרכו חנוך לנער..
איי איי טאטע מאמע,
ווער האט פארלאשן מיינע פלאמען,
איך קען לערנען און ארבעטן גוט,
איך קען זיין אן ערליכע ייד,
אוי ווי שטארק איך בענק מיך אהיים,
מיין ביטערן גלות צו זיין שוין מסיים..


יידן טייערע,
שוין נישט דא קיין ברירה,
אזויפיל נשמות,
מיט שווערע מלחמות..
מיט ווייטאג און פיין,
טרעפן זיך נישט איין,
זיי זוכן א וועג,
שוין לאנגע יארן און טעג..

געקומען שוין די צייט,
טראכטן אביסעלע ווייט,
יאסעלע האט אויך א לעכטיג נשמה געהאט,
און ער וויינט און ער שרייט אן א שיעור,
טאטע מאמע מאכט׳ס אויף דאס טהיר,
ווייל איך קען נישט זיין דאס וואס עטץ ווילט׳ס- אויב זאגן איך מעג,
מיין נאמען איז יאסעלע שווארץ,
איך קען לערנען און זינגען מיט הארץ,
און וואס איז דען שלעכט מיט א קינד וואס איז אנדערש ווי אייך - אויב מעגן איך פרעג..

אאיי יאסעלע - אונזער הארץ אונזער לעכטיג קרוין,
די ביסט דאך אזוי הייליג,
כל ישראל יש להם חלק,
אוי ווי שיין און לעכטיג די שיינסט,
אוי ווי דיין נשמה עס לייכט און גליינצט..
אאיי יאסעלע - דיין טאטע און מאמע בענקען זיך שוין,
מיר האבן דאס נישט געוואסט,
ווי הייליג און חשוב די ביסט,
עס בענקט און ווארט א יעדער אין שטוב,
וויאזוי די ביסט האבן מיר דיך ליב..
אוי הייליגער באשעפער - כרחם אב על בנים,
אוי אוי כן תרחם,
ברענג אונז שוין אויך אהיים,
ושבו בנים לגבולם,
קיין ירושלים עד עולם
***