Gialo-gialo

ΓΙΑΛΟ- ΓΙΑΛΟ (Εις τον αφρό της θάλασσας)

Ας χαμηλώ-, ας χαμηλώναν τα βουνά
Να ’βλεπα το, να ’βλεπα το Λεβάντε
Να ’βλεπα την Κεφαλλονιά και το ωραίο Ζάντε

Γιαλό-γιαλό πηγαίναμε
Κι όλο για σένα λέγαμε
Γιαλό να πας, γιαλό να ’ρθεις
Τα λόγια μου να θυμηθείς

Εις τον αφρό, εις τον αφρό της θάλασσας
Η αγάπη μου, η αγάπη μου κοιμάται
Παρακαλώ σας κύματα, μη μου την εξυπνάτε

Ζάκυνθος και Ζάκυνθος και Κεφαλονιά
Κέρκυρα και Κέρκυρα και Λευκάδα,
αυτά τα τέσσερα νησιά στολίζουν την Ελλάδα

Από τον Α-, από τον Άγιο Λάζαρο
Δε θα ξανά, δε θα ξαναπεράσω
γιατί είναι μια μελαχροινή που μου μετράει το πάσο

Ωραία που, ωραία που' ναι η Ζάκυνθος
να' τανε πιο, να' τανε πιο μεγάλη
που έχει τα σπίτια τα ψηλά κάτω στο περιγιάλι

Το κομμάτι ανήκει στη συλλογή "Τραγουδιστάδες τση Ζάκυνθος ΙΙ", Πολυφωνικό (εκτέλεση από ντόπιους)