Jak zobaczyć ducha? (Pranie mózgu odc. 5) | Fëanor Aglarion

Seria "Pranie Mózgu" to krótkie filmy autorstwa Fëanora Aglariona nawiązujące do serii Inne Myślenie oraz Dzienna Dawka Hejtu - obydwie możecie znaleźć na jego kanale.

Dzisiaj Fëanor Aglarion powie Wam, jak zobaczyć ducha. A raczej: kto widzi duchy i czy każdą taką osobę można uznać za szaleńca.

Tekst odcinka:
Szaleni ludzie czasami ponoć widują duchy, słyszą głosy.
Inni zaś twierdzą, że to tylko przewidzenia, że to tylko efekt choroby.
Co jednak jeśli jest tak, że tylko szaleni mogą więcej widzieć i słyszeć?
Że tylko szaleni mogą więcej odczuwać?
Może to nie szaleństwo czyni pozory poznania,
lecz przytłoczenie rozszerzonymi zdolnościami poznawczymi czyni szalonymi?
Może szaleni żyją w większym, innym świecie?
Jednakże czy każdy nadwrażliwy, każdy więcej widzący musi stać się szalonym?
Musi stać się wariatem?
Z całą pewnością nie: zdolność szerszego widzenia nie musi prowadzić do szaleństwa;
nie jest najistotniejszym to, co widzisz, słyszysz czy może raczej czujesz, lecz to, co z tym zrobić.
Mówi się przecież, że jednooki w państwie ślepych jest królem czy prorokiem.
Najistotniejszym jest zatem sposób, w jaki korzysta się ze swego rozszerzonego oglądu.
Nadwrażliwa jednostka, potencjalny szaleniec, powinien zrozumieć to, co widzą i czują inni tak,
aby swoją rozszerzoną perspektywą nie wzbudzić przerażenia.
Powinien również nauczyć się rozumieć samego siebie – rozptarywać to, co czuje, w kontekście tego, co czują inni.
Społeczeństwo obawia się szaleńców. Społeczeństwo koryguje szaleńców.
I słusznie czyni – bo to rolą nadwrażliwego jest stać się nie szaleńcem, lecz prorokiem.

To było pranie mózgu Feanora Aglariona – dla kanału Niepożądany odczyn poszczepienny.

Animacja, dźwięk, muzyka, montaż: Wyswobodzeni do Wolności.