Скачать или смотреть ទំនួញនាងសព្វទ្រា​ -​ ព្រះបរមពោធិសត្វកេីតជាស្ដេចដំរី​ -​ ព្រានសុនន្តរ​ -​ ស្មូតខ្មែរ​ -​ គង់​ប៊ុននី

#អភិរក្សស្មូតខ្មែរ
រឿង_ស្ដេចដំរីឆទ្ទន្ត_ប៊ុត_សាវង្ស_Buth_Savong_Khmer_Dhamma_Video
សូមចុច Subscribe ដើម្បីបានវីដេអូថ្មីៗបន្តទៀត !
( រឿង ស្ដេចដំរីស )
#រឿង ស្ដេចដំរីឆទ្ទន្ត ( អតីតជាតិ ព្រះពោធិសត្វ )
ក្នុងសម័យកាលដែល ព្រះពុទ្ធសមណគោតម បរមគ្រូនៃយើងគង់នៅក្នុង វត្តជេតពន។ ក្នុងក្រុងសាវត្ថី មានធីតាម្នាក់ មានសទ្ធាជ្រះថ្លា ក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា បានចូលមកសាងផ្នួស ជាភិក្ខុនី ។ រសៀលថ្ងៃមួយ ព្រះសាស្តាកំពុងសម្តែង នូវព្រះធម៌ទេសនា ខណៈនោះ ភិក្ខុនីក្រមុំ បានមកចូលស្តាប់ ជាមួយនឹងភិក្ខុសង្ឃ និងពុទ្ធបរិស័ទទាំងឡាយដែរ។ ភិក្ខុនីអង្គនោះ បានសម្លឹងមើល ព្រះដ៏មានព្រះភាគ មានរូបសម្បត្តិល្អស្រស់ ក៏បានគិតថា តើអាត្មាអញ ធ្លាប់ធ្វើជាភរិយា របស់ព្រះសាស្តាក្នុង អតីតជាតិដែររឺទេ?

ដោយមាន ឧបនិស្ស័យខ្ពស់នៅក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា ទើបនាងរលឹកជាតិបានថា ខ្លួនធ្លាប់កើតជាសត្វដំរីញី ជាប្រពន្ធរបស់ ស្តេចដំរីឈ្មោលដែលកាលនោះគឺជា តួអង្គបរមពោធិសត្វ ហើយក៏មានសេចក្តីសប្បាយ រីករាយយ៉ាងក្រៃលែង ទើបនាងសើចដោយសំលេងដ៏ខ្លាំង ហើយនាង បានពិចារណាទៀតថា នាងបានប្រើព្រានព្រៃ អោយមក សម្លាប់់ប្តីរបស់ខ្លួន ទើបនាងយំសោកជាខ្លាំង ភិក្ខុទាំងឡាយ នាំគ្នាឆ្ងល់ជាពន់ពេក ស្របពេលដែល ព្រះសាស្តាញញឹម ទើបភិក្ខុទាំងឡាយ អារាធនានូវហេតុដូច្នេះ។
គ្រានោះព្រះសាស្តា ក៏នាំនិទានជាតក មកត្រាស់សម្តែងថា÷

ក្នុងអតីតកាលដ៏យូរលង់ណាស់មកហើយ មានដំរីឈ្មោះឆទ្ទន្ត មានភ្លុក ៦ មានពណ៍ ៦ មានកម្លាំងខ្លាំង អាចហោះទៅលើអាកាសបានរស់នៅក្នុងព្រៃហេមព្វានជា កន្លែងដែលស្ដុកស្ដមបំផុតមានផ្លែឈើនិងមើមឈើទាំងឡាយដ៏ច្រើនមិនខ្វះ មានស្រះឈ្មោះឆទ្ទន្តមួយដែលជាស្រះគ្មានមន្ទិល។ មានដំរីជាបរិវារ ចំនួន ៨,០០០ ដំរី មានដំរីញី ២ ជាប្រពន្ធដំរីទី១ ឈ្មោះមហាសុភទ្ធា ទី២ ឈ្មោះចុល្លសុភទ្ទា ថ្ងៃមួយស្ដេចដំរីឆទ្ទន្តបានបរិភោគផ្កាព្រៃ ចុល្លសុភទ្ទា បានឈរលើខ្យល់ ស្លឹកឈើនិងមែកឈើចាស់ៗ រួមនិងស្រមោចព្រមទាំង អង្រ្កង បានធ្លាក់លើនាង ចំណែកមហាសុភទ្ទាបានឈរក្រោមខ្យល់រោយ ដោយលម្អងផ្កា។ចុល្លសុភទ្ទាមានការអាក់អន់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំងគិតថាៈ មើល គេរោយលម្អងផ្កាលើតែប្រពន្ធសម្លាញ់ដែលជាទីគាប់ចិត្តតែប៉ុណ្ណោះ ។ ថ្ងៃមួយបន្ទាប់មក ដំរីជាបរិវារបាននាំយកផ្កាឈូកមានត្របក ៧ ស្រទាប់ ទៅថ្វាយស្ដេចដំរីឆទ្ទន្តៗ បានរោយផ្កាឈូកលើខ្លួនហើយក៏ហុយដល់ដំរី មហាសុភទ្ទា ចុល្លសុភទ្ទាក៏អន់ចិត្តគិតថាៈ គេស្រឡាញ់តែប្រពន្ធមួយ ហើយក៏ចងគំនុំនិងដំរីឆទ្ទន្តបន្ថែមទៀត។ ថ្ងៃមួយ ដំរីឆទ្ទន្តបានរៀបចំ ប្រគេនផលាផលទាំងឡាយដល់ព្រះបច្ចេកពុទ្ធចំនួន ៥០០ អង្គ នាងបាន ប្រគេនផលាផលដល់ព្រះបច្ចេកពុទ្ធចំនួន៥០០អង្គ ហើយបានប្រាថ្នា
សូមឲ្យខ្ញុំបានទៅកើតជាព្រះរាជបត្រីព្រះចៅក្រុងពារាណសី ហើយមាន នាមថា សុភទ្ទា ព្រមបានឱកាសដើម្បីសម្លាប់ដំរីឆទ្ទន្តនោះ ។ ក្រោយមក ដោយការឈឺចាប់និងភ្លើងប្រច័ណ្ឌបានដុតកំដៅនៅក្នុងទ្រូងយ៉ាងខ្លាំង ធ្វើ ឲ្យចុល្លសុភទ្ទាមិនអាចដើម្បីនិងបរិភោគអ្វីៗបានឡើយហើយក៏បានស្លាប់ហើយក៏បានទៅកើតជាបុត្រីស្ដេចក្នុងក្រុងពារាណសី ដែលមាននាមថាៈ សុភទ្ធា។ លុះកាលកន្លងទៅយូរបន្ដិចបន្ទាប់មកទៀត នាងបានក្លាយទៅ ជាមហេសីស្ដេច នាងបាននឹករឭកដល់គំនុំរបស់នាង ហើយក៏ស្លៀក ដណ្ដប់ ដោយសំពត់ចាស់ហើយផ្ទំនៅក្នុងប្រាសាទធ្វើហាក់ដូចជាឈឺ ព្រះរាជាបានចូលទៅរកព្រះនាងហើយក៏បានសួរនាំ នាងក៏បានប្រាប់ថា នាងចំណង់មួយ ព្រះរាជាសួរថា តើមានចំណង់អ្វីដែលយើងរកឲ្យនាងមិន បាននោះ? ព្រះនាងក៏បានប្រាប់ទៅស្វាមីថាៈ សូមឲ្យព្រះអង្គប្រមូលព្រាន ព្រៃទាំងអស់នៅក្នុងនគរកាសិករដ្ឋក៏នាំចូលមកគាល់ព្រះរាជាដែលមាន ចំនួន ៦០,០០០ នាក់ ព្រះនាងសុភទ្ទា បានជ្រើសមើលព្រានព្រៃក៏ឃើញ ថាព្រានព្រៃម្នាក់ឈ្មោះសុណុត្តរដោយមានរូបរាងខុសអំពីមនុស្សធម្មតា ដែលមានកម្លាំងខ្លាំស្មើនិងកម្លាំងដំរី ៥ នាមមាឌធំខ្ពស់ និងចិញ្ចើមត្រង់ ហើយភ្នែកពណ៍ក្រហមទៀតផង។ ព្រះនាងបានឲ្យគេយកដែកទាំងឡាយ ដើម្បីធ្វើជាឧបករណ៍ចូលព្រៃមានពូថៅ កំបិតជាដើម ហើយវិចខ្ចប់ហើយ បានហៅព្រានព្រៃនោះឲ្យចូលមកហើយឲ្យសាកល្មងស្ពាយនៅបង្វិចមើល ព្រានសុណុត្តរ បានលើបង្វិចស្ពាយហាក់ដូចជាគេជាគេលើកស្បោងម្លូ ស្ពាយហើយក៏លាព្រះនាងចូលព្រៃ។ ព្រានសុណុត្តរនោះ បានដើរអស់ ៧ថ្ងៃ ៧ខែ ៧ឆ្នាំទើបដល់ព្រៃដែលស្ដេចដំរីឆទ្ទន្តរស់នៅព្រមទាំងបន្លាផង ទាំងឡាយដែលត្រូវកាប់ឆ្ការយកធ្វើជាផ្លូវ ព្រានបានលបមើលអំពីដំណើរ របស់ស្ដេចដំរីហើយក៏ដឹងថា ដំរីនេះមានមាឌធំណាស់ ប៉ុន្តែវាគោរពព្រះ បច្ចេកពុទ្ធហើយក៏ចូលទៅលួចស្បង់របស់ព្រះបច្ចេកពុទ្ធហើយក៏ជីករួងដាំ សរសរនៅទីនោះដើម្បីរងចាំបាញ់ដំរីឆទ្ទន្ត។ ក្នុងពេលជាខាងក្រោយមក ដំរីឆទ្ទន្តបានងូតទឹកនៅក្នុងស្រះឆទ្ទន្តនោះ ហើយក៏មកឈរនៅលើទីទូល ដែលនាយព្រានសុណុត្តរបានរៀបចំទុក នាយព្រានបានដឹងថា ដំរីបាន ឈរនៅពីលើរណ្ដៅរបស់ខ្លួនហើយ ក៏ទាញធ្នូរបាញ់ដីរីត្រង់រង្វង់ផ្ចិត ដំរី ឆទ្ទន្តត្រូវព្រួញដោតទម្លុះត្រង់ផ្ចិតហើយក៏មិនអាចអត់ទ្រាំនិងសេចក្តីទុក្ខ បានឡើយហើយក៏ស្រែកជាសម្លេងយ៉ាងខ្លាំង។ ដំរីជាបរិវារចំនួន ៨,០០០ ក៏មកប្រជុំគ្នាគិតថា យើងនិងសម្លាប់អ្នកណាដែលបៀតបៀនស្ដេចរបស់ យើង។ ស្ដេចដំរីក៏បានដេញឲ្យទៅវិញទាំងអស់រួមនិងនាងមហាសុភទ្ទា ផងដែរ ពេលនោះស្ដេចដំរីក៏បានដឹងថា នាយព្រានកំពុងនៅពីក្រោម ហើយក៏ជើងឈូសដីចាប់យកនាយព្រានបម្រុងនិងសម្លាប់ ប៉ុន្តែដោយ បានឃើញទង់ជ័យរបស់ព្រះអរហន្តក៏គិតថា បណ្ឌិតទាំងឡាយមិនគួរ បៀនបៀតទង់ជ័យរបស់ព្រះអរហន្តឡើយ ហើយក៏ទូន្មានដល់នាយព្រាន នាយព្រានក៏បានប្រាប់ដំណើររឿងដល់ស្ដេចដំរីៗ ក៏បានប្រាប់ទៅនាយ ព្រានថា នាងមានគំនុំនិងយើងហើយមានប្រាថ្នាដើម្បីសម្លាប់យើង ឥឡូវ នេះអ្នកចូលរកភ្លុកយើងទៅចុះ ទាន់យើងនៅមានជីវិត។ ព្រានព្រៃនោះក៏ បានទៅសម្លាប់ដំរីហើយកាត់យកភ្លុកទៅថ្វាយព្រះនាងៗគ្រាន់តែបាន ឃើញភ្លុកភ្លាមក៏ដឹងថាប្ដីរបស់ខ្លួនបានស្លាប់ហើយ ក៏ស្រក់ទឹកភ្នែក យំ សោយសោកពន់ពេកក្រៃ ស្រណោះប្តី ដោយដឹងខ្លួនថា ខុសហើយ ដោយសាតែភ្លើងប្រច័ណ្ឌរបស់ខ្លួន បានឲ្យគេទៅសម្លាប់ប្ដីជាទីស្នេហា របស់ខ្លួនហើយក៏ចុកណែនក្នុងឱរាយ៉ាងខ្លាំងហើយក៏ដាច់ខ្យល់ស្លាប់ទៅ។ ។ ចប់សង្ខេប (ចាកបិដកភាគទី៦០ ទំព័រទី១៧១)