آداب تعلیم و تعلم

آداب تعلیم دادن
و تعلیم پذیرفتن (تعلم).

آداب تعلیم دیدن (یادگیری):
1) به نیت تکیل عقل و رسیدن از مرحلۀ حیوانیت به انسانیت و سعادت بی پایان (خدا) باشد.
2) دوری از امیال و دوری از همنشینی با ارباب هوی وهوس. دوری از رذائل اخلاقی.
3) عمل به هر آنچه یاد گرفتیم.
4)دانستن حقوق معلم مانند نسبت غلط ندادن به ایشان و رعایت آداب و خضوع و خشوع نسبت به ایشان.

آداب تعلیم دادن:
الف) به نیت تقرب به خدا باشد - از خودنمایی به دور باشد - برای حقوق و مقرری نباشد - به هدف احیای دل های مرده باشد.
ب) بر متعلم مهربان و مشفق باشد - خیرخواه او باشد - با نرمی و گشاده روی سخن بگوبد - به تناسب درک او سخن بگوید (آسان سازی مطالب)
ج) اگر او را لایق علمی دید، دریغ نکند.
د) واقع گرا باشد و اگر چیزی را نمیدانست، مطلب اشتباهی را بیان نکند.

چرا به گفتۀ علامه نراقی، از هر هزار نفر یک نفر هم راه کمال دست نمیابد؟