Ο εξαφανισμένος | ανέκδοτο τραγούδι του Ισίδωρου Παπαδάμου

Τραγούδι σε στίχους και μουσική του Ισίδωρου Παπαδάμου.

Ο εξαφανισμένος
Το πρωί μην περιμένεις, ίσως και να ξεχασθώ.
Θα τραβήξω στο παζάρι κι’ εκεί μέσα θα χαθώ.

Κι’ όταν έρθει μεσημέρι, θ’ ανεβώ στο πλυσταριό.
Βάζω μπρος τα εργαλεία, να μερώνει το μυαλό.

Όμως, όπου και να πάω, έχω μέσα μου βαθιά
την μετάξινη σου εικόνα κεντημένη στην καρδιά.






Ο Ισίδωρος Παπαδάμου έχει ανοίξει μπουάτ στο Γιουτιούμπ. Εκεί εμφανίζεται όλες τις μέρες αλλά και τις νύχτες τραγουδώντας παλιά και νεότερα τραγούδια του αυτοσυνοδευόμενος. Το ίδιο άλλωστε γινόταν και στις παλιές μπουάτ. Κουβαλάει ακόμη μέσα του γλυκές μνήμες από τέτοιους υποβλητικούς χώρους εντός των οποίων η τέχνη λειτουργούσε απερίσπαστα. Με λίγα μέσα, χωρίς ενισχύσεις και εκκωφαντικούς ήχους διδασκόταν η τέχνη της ακρόασης και της πνευματικής επικοινωνίας μονοφωνικά. Αυτή η εποχή ακμής δεν κράτησε πολύ, γιατί άνθρωποι έπαυσαν να την στηρίζουν. Έτσι χάσαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε αυτό που πρωτοπορεί και μπορεί να επέμβει μέσα μας ευεργετικά. Σε εκείνους τους χώρους κυριαρχούσε το νέο κύμα και άλλες ελαφρότερες εκδοχές της ελληνικής μουσικής και ποίησης.

Η δική μας σύγχρονη ψηφιακή μπουάτ συγγενεύει με την παλιά μόνο ως προς το μονοπρόσωπο της εμφάνισης. Σε όλα τα άλλα διαφοροποιείται. Εδώ δεν μπορούμε να σερβίρουμε ποτό. Και η μουσική μας διαφέρει· είναι πιο λαϊκή, πιο βαριά και βυζαντινίζουσα. Επίσης οι θεατές και ακροατές μας είναι μακριά και μας παρακολουθούν από το σπίτι ή το χώρο εργασίας τους. Δύσκολο επίσης είναι να δεχθούμε και παραγγελίες. Ο Ισίδωρος προχώρησε σ’ αυτήν την ενέργεια στα εβδομηντατρία του, για να διασώσει κάποια παλιότερα αδημοσίευτα τραγούδια του που έκρινε πως κάτι αξίζουν. Παράλληλα βρήκε την ευκαιρία να υποδείξει μεθόδους ερμηνείας πάνω στις παμπάλαιες λαϊκές φόρμες. Να φανερώσει κάποιες τεχνικές που δείχνουν τον τρόπο να εμβαθύνεις σε μια μελωδία, σέρνοντας έτσι τη φωνή σου ώστε να δουλεύει με κόμματα,βυθίσματα, επερείσεις, αποτσιατούρες και διάφορα άλλα ποικίλματα. Εκεί φαίνονται οι κινήσεις του λαιμού, του σαγονιού και του σώματος που γίνονται προκειμένου να αγγίξει ο ερμηνευτής την ουσία της μελωδίας που τραγουδάει.

Το υλικό που επιλέχθηκε είναι αντιπροσωπευτικό πολλών τάσεων της ελληνικής μουσικής. Ανάμεσα τους προβάλλουν και κάποιες παλιές και ξεχασμένες. Είναι όλες συνθέσεις του Ισίδωρου. Χασάπικα, καλαματιανά, ζεϊμπέκικα , αμανέδες, αργόσυρτα τραγούδια επιτραπέζια και ταξίμια με το τρίχορδο μπουζούκι σε δρόμους Ουσάκ, Σαμπάχ και Χιτζάζ. Ευχόμαστε καλή ακρόαση σε όσους το επιθυμήσουν. Προτιμήστε να τα ακούσετε τουλάχιστον από τα ηχεία που έχετε συνδεδεμένα στον υπολογιστή σας και όχι από το κινητό γιατί από εκεί ο ήχος βγαίνει γυμνός και επίπεδος καθώς του λείπουν μπάσες και μεσαίες συχνότητες.



Στίχοι - μουσική: Ισίδωρος Παπαδάμου