រឿង ឥសីប្រោះខ្លា 4K | by Airplane Tales Khmer

Follow us:
Facebook page:   / airplanetales  

ដើម្បីទទួលបានវិដេអូថ្មីៗ សូមចុច subscribe our channel:    / @airplanetaleskhmer  
sound effect : youtube royalty sound.
sound effect and background song: link:http://images.apple.com/legal/sla/doc...
partner:    / @airplanetale  



khmer classic fairy tales is good for people who want to know about our nation classic story.
we also make the story from the khmer public school education book and each of it we have include good knowledge in it to help to student learn and more and enjoy the same time.

កាលពីព្រេងនាយមានខ្លាធំកំណាចមួយ ក្រោយពីចាប់ចំណីស៊ីឆ្អែតហើយ វាក៏បានទៅរកកន្លែងមួយ ហើយឈប់សំរាកហើយក៏ដេកលង់លក់នៅទីនោះទៅ។ និយាយពីមហាឥសី គាត់បានតាំងសិល្បនៅក្នុងព្រៃអស់រយះពេលជាយូរមកហើយ ហើយលោកបានរៀនចេះវិជ្ជាព្យាបាល និង ប្រោះមនុស្សសត្វយ៉ាងពូកែសក្តិសិទ្ធ។ ជួនជាគ្រានោះដែរ មហាឥស្សីបាននិមន្តកាត់ទីនោះ ពេលនោះលោកបានឃើញខ្លា។ លោកតាមហាឥសីលោកក៏មានសេចក្តីអាណិតខ្លា ពេលនោះលោកក៏បានប្រើសិល្ប៍ដើម្បីជួយសង្គ្រោះខ្លា ឲ្យរស់មានជីវិត។
ឥស្សី៖ ឧ៌ខ្លាអើយខ្លា ហេតុអ្វីបានជាឯងដេកស្លាប់គួរអោយអាណិតបែបនេះ។ តែមិនអីទេ នេះជាសំណាងរបស់ឯងហើយ ដែលឯងត្រូវបានជួបនិងយើងដើរកាត់ទីនេះ។ យើងនឹងជួយអោយឯងមានជីវិតរស់ឡើងវិញ។ អូ មហាសាធិ...ភាំង!
រំពេចនោះសត្វខ្លាកំណាចនោះក៏បានដឹងខ្លួនឡើងវិញ ហើយវាបានខឹងយ៉ាងខ្លាំង
ខ្លា៖ (គ្រហឹម) ហ្អា!
ឥស្សី៖ អីយ៉ាស់ ៗ ពុទ្ធោពុទ្ធាំង!
ខ្លា៖ ឯងជានរណា? ហេតុអ្វីបានថ្លើមធំ មកហ៊ានធ្វើយើងអោយភ្លាក់ពាក់កណ្តាលដំណេកដែលកំពុងតែលង់លក់ស្រួលដូច្នេះ អញកំពុងដេកលក់ស្រួលផង។
ឥស្សី៖ ឧ៌ម្នាលខ្លាអើយ ឯងយល់ច្រឡំហើយ ហា ហា (សើច) ! តាមពិតអត្មាអញ ឃើញឯងដេកស្លាប់ ដូច្នេះហើយទើប អត្មាជួយប្រោះអោយឯងរស់ឡើងវិញ។
ខ្លា៖ ទេអញមិញជឿតាឯងទេ។ អញមានដេកលក់ឯណា អញមកពីស៊ីចំណីហើយអញមកដេកលក់យ៉ាងស្រួល គ្មានអ្វីកើតឡើងសោះបែជាតាឯងថាអញស្លាប់។
ឥស្សី៖ ណ្ហើយ! ម្នាលខ្លាបើឯងមិនដឹងគុណអត្មាអញ ក៏ហី ទៅចុះមិនអីទេ បើដូច្នោះអត្មាទៅហើយ។
ខ្លា៖ ទេ! ឈប់សិន! តាឯងមិនអាចទៅណាបានទេ។
ឥស្សី៖ ហាស៎ ថាម៉េច ឯងចង់ធ្វើអីយើង?
ខ្លា៖ អញ ត្រូវតែស៊ីតាឯង ។ ជាការប៉ះប៉ូវ ដែលតាឯងបានធ្វើអោយអញ ភ្ញាក់ពាក់កណ្តាលដំនេកដែលកំពង់តែដេកលក់ស្រួល។
ឥស្សី៖ ទេ! ហេតុអ្វីឯងបែជាមិនដឹងគុណអត្មា ហើយបែថែមទាំងចង់ស៊ីអត្មាដូច្នេះទៅវិញ។
ខ្លា៖ អញមិនលើកលែងឱ្យតាឯងឡើយ អញនឹងយកតាឯងទុកធ្វើជាចំណីអាហារពេលល្ងាចនេះ។
ឥស្សី៖ ទេៗ កុំស៊ីខ្ញុំអី បើឯងមិនជឿទេឯងមើលទីនេះចុះ នៅទីនេះមានរូងសត្វពស់មួយ ពេលដែលឯង ដេកលក់ វាក៏ចេញមកចិកឯង។ ឯងគួរតែដឹងគុណយើង មិនគួរណាឯងសងគុណយើងបែបនេះទេ បើដឹងដូច្នេះយើងនឹងមិនជួយប្រោះឯងឲ្យមានជីវិតឡើយ។
ក្រោយពេលដែលមហាឥស្សីនឹងសត្វខ្លាកំណាចបានប្រកែកគ្នាយកត្រូវរៀងៗខ្លួនហើយ ដោយមិនសុខចិត្តរៀងខ្លួន អ្នកទាំងពីរបានទៅដើររកអ្នកកាត់ក្តីអោយ។ ក្រោយមកពួកគេក៏បានទៅជួបនឹងសត្វចចកមួយក្បាល។
ខ្លា៖ បងចចកៗ ជួយរកយុត្តិធម៌អោយខ្ញុំផង
ឥស្សី៖ មែនហើយ ជួួយកាត់ក្តីអោយពួកយើងផង
មហាឥស្សីនិងសត្វខ្លាក៏បាននិទានតំណាងរឿងប្រាប់ទៅចចក ដើម្បីឲ្យជួយកាត់ក្តីឲ្យ ក្រោយពីដឹងដំណើររឿងហើយ ចចក ក៏គិតក្នុងចិត្ត។
ចចក(គិត)៖ ពេលខ្លះវាចែកចំណី អញស៊ី ចុះបើអញកាត់ខ្លីឲ្យខ្លាចចាញ់ តើថ្ងៃក្រោយអញ បានចំណីមកពីណាស៊ីទៀត អញ្ចឹងរឿងនេះអញនឹងកាត់ក្តីឲ្យខ្លានេះឈ្នះ ។
ចចក៖ តាឯងជាអ្នកខុសព្រោះអីតែឯងជាអ្នកមកដាស់ខ្លា ធ្វើអោយលោកបងខ្លាភ្ញាក់ពីរតំណេក ហើយអត់ងងុយ។ ឥឡូវនេះខ្ញុំកាត់ក្តីឲ្យខ្លាស៊ីតាឯងធ្វើជាចំណីអាហារចុះ។
ខ្លា៖ បងចចក បងឯងកាត់ក្តីនេះពិតជាត្រឹមត្រូវហើយ
ឥស្សី៖ ទេៗ ហេតុអ្វីបានជាឯងកាត់ក្តីដូច្នេះទៅវិញ ខ្ញុំមិនសុខចិត្តទេ។ ខ្ញុំទៅរកអ្នកកាត់ក្តីផ្សេងវិញ។
ចចកកាត់ក្ដីយ៉ាងនេះហៅថា ឆន្ទាគតិ ព្រោះចចកកាត់ក្តីអោយខ្លាឈ្នះដោយសារសេចក្តីរាប់អាន ពេលនោះអ្នកទាំងពីរក៏បានបណ្ដើរគ្នាទៅទៅរកអ្នកកាត់ក្តីផ្សេងទៀត ហើយក៏បានទៅប្រទះនឹងសត្វគោ ពួកគេទាំងពីរក៏បានប្ដឹងសត្វគោដើម្បីឲ្យធ្វើជាអ្នកកាត់ក្តីអោយ។
ខ្លា៖ បងគោអើយ ជួយរកយុត្តិធម៌អោយខ្ញុំផង។
គោ៖ តើអ្នកទាំងពីរមានការអ្វី?
សត្វគោក៏បានស្ដាប់ដំណើររឿងអ្នកទាំងពីរៀបរាប់។
គោ៖ (គិត) ក្នុងចិត្ត បើអញកាត់សេចក្តីអោយមហាឥស្សីឈ្នះសត្វខ្លានោះ សត្វខ្លានិងខឹងសម្បារនឹងអញ ហើយវានឹងចាប់អញធ្វើជាចំណីអាហារមិនខានឡើយ។
គោ៖ ឥឡូវនេះមិនបាច់គិតច្រើនទេ ខ្ញុំកាត់ក្តីអោយខ្លាឈ្នះ ព្រោះថាបងខ្លានៅទីនេះគឺធំជាងគេ គាត់ធ្វើអ្វីក៏មិនខុសដែរ។ ដូច្នេះតាសមនឹងត្រូវអោយខ្លាស៊ី ទៅទើបល្អ។
ឥស្សី៖ ទេៗ ខ្ញុំមិនព្រមទេ ។
គោក៏បានកាត់ក្តីឲ្យខ្លាស៊ីតាឥស្សីធ្វើជាអាហារអាដូចចចកដែរ។ គោកាត់ក្តីបែបនេះហៅថា ភយាគតិ ព្រោះគោកាត់ក្តីលំអៀងដោយសារតែមានការភ័យខ្លាច។ ពេលនោះមហាឥស្សីនៅតែមិនយល់ព្រមចំពោះការកាត់ក្តីរបស់សត្វគោ គាត់ក៏បាននាំសត្វខ្លាទៅរកអ្នកកាត់ក្តីអោយបន្តទៀត។ លុះដើរបានបន្តិចពួកគេក៏បានប្រទះនិងសត្វស្វា។
ខ្លា៖ បងស្វាៗចុះមកនេះបន្តិច ដើម្បីមកជួយកាត់ក្តីអោយខ្ញុំបន្តិច។
ស្វា៖ តើអ្នកទាំងពីរមានការអ្វីដែល ឆាប់រៀបរាប់ប្រាប់ខ្ញុំបន្តិចមកមើល។
ពេលនោះអ្នកទាំងពីរក៏បានរៀបរាប់ដំណើររឿងប្រាប់ដល់សត្វស្វាៗក៏បានទទួលដឹងឮរឿងទាំងអស់នោះហើយ។ ពេលនោះសត្វស្វាក៏នឹកឃើញរឿងដើមមួយ។ កាលនោះមានបុរសម្នាក់បានធ្លាក់ចូលទៅក្នុងអណ្តូង ពេលនោះឪពុករបស់ស្វាបានជួយបុរសនោះឲ្យរួចផុតពីទុក្ខ។ ប៉ុន្តែពេលដែលបុរសនោះបានឡើងមកដល់ខាងលើវិញ មនុស្សអាក្រក់នោះ បែរជាយកគុណសងទោស ដោយបានរុញឪពុកសត្វស្វានោះអោយធ្លាក់ទៅក្នុងអណ្តូងទៅវិញ។ ដូច្នេះហើយសត្វស្វា