Ustronie Morskie - Sianożęty

Ustronie Morskie - Sianożęty

USTRONIE MORSKIE
Ustronie Morskie (dawniej niem. Henkenhagen, Ostseebad Henkenhagen, Ustronie Nadmorskie) – wieś letniskowa w Polsce, położona w woj. zachodniopomorskim, powiat kołobrzeski, gmina Ustronie Morskie, nad Morzem Bałtyckim.

Ustronie Morskie to popularne miejscowość wypoczynkowa z letnim kąpieliskiem morskim oraz z przystanią morską, położona nad Zatoką Pomorską, na Wybrzeżu Słowińskim, pomiędzy Kołobrzegiem, a Koszalinem. Wieś jest siedzibą gminy Ustronie Morskie.

Wieś Ustronie Morskie położona jest nad Zatoką Pomorską, w zachodniej części Wybrzeża Słowińskiego. Na wschód od Ustronia do morza uchodzi rzeka Czerwona. Przez południową część miejscowości przebiega droga krajowa nr 11. Integralnymi częściami wsi są także: Chróstowo, Krasnobrzeg, Stęszyce.

W latach 1950–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego. Teren Ustronia Morskiego został objęty obszarem chronionego krajobrazu Koszaliński Pas Nadmorski.

Dojazd samochodem ze wschodu przez Koszalin drogą do Kołobrzegu, z zachodu odwrotnie. W miejscowości znajduje się stacja kolejowa Ustronie Morskie na linii z Koszalina do Kołobrzegu.

W miejscowości znajduje się jednonawowy kościół neogotycki z II poł. XIX w. (najstarszym elementem jest pochodzący z 1592 roku renesansowy dzwon), dom kultury z biblioteką gminną (liczba woluminów przekracza 30 tys.) i galerią sztuki, park nadmorski, urząd pocztowy, przystań rybacka, plaża, amfiteatr kino (czynne latem) oraz stadion sportowy. Znajdują się tu także liczne restauracje, kawiarnie, ogródki piwne, smażalnie ryb.

Zabudowę miejscowości charakteryzuje wielodrożnicowy układ przestrzenny w części przymorskiej, ulicowy w pozostałej części oraz skupiska osiedlowe.

Ustronie Morskie to wieś o charakterze typowo turystycznym. Większość zakładów, hoteli i punktów gastronomicznych oferuje swoje usługi w sezonie letnim. Ustronie Morskie to jedna z miejscowości wypoczynkowych polskiego wybrzeża. Znajduje się wiele miejsc noclegowych w pensjonatach, sanatoriach (całorocznych), domach prywatnych i kempingach.

W niewielkiej odległości od centrum Ustronia znajdują się niszczejące umocnienia wojskowe z okresu PRL; w nadmorskich lasach ukryte są potężne schrony i działobitnie.

W gminie Ustronie Morskie znajduje się najstarszy dąb w Polsce – Bolesław (800 lat – sto lat starszy od dębu Bartka), a zaraz obok Warcisław (640 lat).

Do końca XIX w. wieś rybacka. W okresie powstawania kąpielisk i sanatoriów powoli nabierała charakteru miejscowości wypoczynkowej. Przez pewien czas Ustronie Morskie było bardzo znaną miejscowością wypoczynkową.

Dynamiczny rozwój miejscowości rozpoczął się z chwilą oddania do użytku linii kolejowej Koszalin-Kołobrzeg w roku 1899, co umożliwiło łatwy dojazd ze Szczecina i Berlina. W latach 20. XX wieku miejscowość była już jednym z bardziej znanych kąpielisk w Niemczech.

SIANOŻETY
Sianożęty (dawniej niem. Ziegenberg) – nadmorska wieś letniskowa w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Ustronie Morskie, ok. 1 km na zachód od Ustronia Morskiego. Sianożęty to miejscowość z letnim kąpieliskiem morskim, położona nad Zatoką Pomorską, na Wybrzeżu Słowińskim.

Letnie kąpielisko Sianożęty obejmuje 1400 m linii brzegowej z wyłączeniem 2 odcinków torów wodnych miejscowej, tzw. "brzegowej", przystani rybackiej (łodzie z Sianożęt mają na burtach rejestrację Ustronia Morskiego – "USM – [nr łodzi]". W 2012 r. kąpielisko spełniało wytyczne wymogi jakościowe dla wody w kąpielisku Unii Europejskiej.

Sianożęty posiadają wydzieloną część wsi o nazwie Olszyna. Obszar Sianożęt został objęty Obszarem Chronionego Krajobrazu Koszaliński Pas Nadmorski. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego.

Niemiecka nazwa wsi składała się z dwóch rzeczowników: ziege – "koza" i berg – "góra". Po odzyskaniu niepodległości nazwę wsi spolszczono, tłumacząc niemiecką nazwę na Koziagóra, jednakże już na mapie administracyjnej i komunikacji województwa szczecińskiego, powiat Kołobrzeg z roku 1946 widniała nazwa Sianożęły.

Natomiast w spisie nazw miejscowości powiatu kołobrzeskiego (prawdopodobnie rok 1948) – Sianożęty. Nazwa pochodzi od staropolskiego wyrazu "sianożęć" – 'sianokosy, koszenie traw'.

Jeśli film ci się podobał okaż to autorowi i zostaw po sobie ślad w postaci komentarza, like, czy suba. Wyprodukowanie tego filmu trwa wielokrotnie dłużej niż jego obejrzenie

#TurystykaiPrzygoda

Zacznij wspierać ten kanał, a dostaniesz te bonusy:
   / @turystykaiprzygoda  

Muzyka:
Music zero-project - Dream keeper, licensed under the "Creative Commons Attribution 3.0 Unported License": https://zero-project.gr/music/tracks/...