ยึดเอง..ก็ทุกข์เอง แล้วจะโทษใคร โดย ท่าน ว.วชิรเมธี [พระมหาวุฒิชัย - พระเมธีวชิโรดม] ไร่เชิญตะวัน

“ปล่อยวางบ้างก็ได้” กวีนิพนธ์โดย ท่าน ว.วชิรเมธี
.
หากชีวิตมันเครียดนักก็พักเถิด
สิ่งใดเกิดให้มันเกิดตามวิสัย
อย่าแบกโลกทั้งโลกจนโรคภัย
มากัดกินหัวใจระทมทุกข์
.
เธอมีชีวิตเดียวเชียวนะนั่น
ถนอมมันให้ดีให้มีสุข
Let it be บางกรณีดีกว่าซุก
ดองความทุกข์ไว้กับตัวหัวจะพัง
.
ปัญหาไหนที่แก้ได้ให้รีบแก้
ที่หนักแท้เกินเยียวยาเพราะว่าขลัง
ควรปล่อยวางอย่างรู้ทันด้วยปัญญัง
อนิจจังไม่แน่ค่อยแก้ไป
.
ฝนไม่ตกทั้งสัปดาห์มีซาสร่าง
เมฆบ่ขวางดวงสุรีย์ทั้งปีไฉน
ฟ้าหลังฝนจักผุดผ่องเป็นยองใย
บอกหัวใจอย่าเพิ่งท้อ-รอเวลา !
.

เพราะทุกอย่าง “มีความว่าง” มาแต่เดิม คนที่หลงกอด “ความว่าง” โดย คิดว่าเป็น “ความมี” ทำไมจะไม่ทุกข์ ? (ท่าน ว.วชิรเมธี)

ความทุกข์นั้นขึ้นอยู่กับความเข้มข้นหรือเบาบางของอัตตา ใครก็ตามที่ยึดติดถือมั่นในอัตตามากก็ทุกข์มาก ยึดติดถือมั่นในอัตตาน้อยก็ทุกข์น้อย ไม่ยึดเลยก็ไม่ทุกข์ (ท่าน ว.วชิรเมธี)

#ปล่อยวาง #อัตตา #ขันธ์