Abone olmak için ► https://bit.ly/2UcYM5e
Tüm Videolar ► https://bit.ly/2wieJjP
---
Cesur bir itirafta bulunalım:
Korkuyoruz, haklı çıkmalarından.
Bu nedenle
saatlerce mesajlaştığımız,
döne dolaşa aynı şeyleri
konuştuğumuz,
bir arpa boyu
yol alamadığımız arkadaşlarımızla;
daha çok vakit geçirmek,
kendimizi unutacak- uyutacak- avutacak
tüketecek yollar, daha iyi geliyor bize.
Anlık iyi hissetmeler.
Kısır paylaşımlar.
Nasıl yapacağımızı,
nasıl yönetileceğini bilmediğimiz,
“Gelecek Planları” için,
hiçbir zaman hazır hissetmiyoruz.
İşlenmemiş elmas parçaları.
Korku onları alıp felç etmiş,
sokakta yatırıyor.
Peki korkudan felç olmuş şekilde
yatağımızdan çıkamamak
farklı mı?
“Bu adil değil” diyorsan,
asıl adil olmayan;
korkunun seni yakıt olarak
kullanmasına izin vermen olur.
Korkuyu yakıt olarak kullanmak
Nasıl yapacağız bunu?**
Her insan bir sebeple,
kendine verilen hediyeyi
bu gezegene sunmak için geldiyse,
korkup donmak,
kime ihanet, neye ihanet?
Elmasın oluşması için gereken
büyük baskı, basınç
dönüşüm sağlıyor.
Olumluya mı , olumsuza mı?
Tam burada hatırlatmam gereken,
hayatının sorumluluğunu alman!
Sorumluluk alman demek
kimse sana öğretmezken,
kendini eğitmen demek.
Bilmediğimizde korkuyoruz aslında.
Bilmediğimiz bir gezegene gelip,
her şeyi keşfetmek için
güle oynaya öğrenirken,
hangi ara korkmayı
alışkanlık haline getiriyoruz acaba?
Japonya'da bir deprem olduğunda
herkes sakindir. Çocukluktan itibaren
öyle çok tatbikat yaşamıştır ki,
artık ne yapması gerektiğini bilir.
Cevap getiren, seni güçlendiren
sorular sorman, okuman, araştırman
Kendinle gurur duyabileceğin
kararlar verebilmek için,
bilgiye ulaşmayı öğrenmemiz gerek.
Çözüme odaklanmayı öğrenmemiz gerek.
Fiziğin, duyguların, sosyal çevren
alışkanlıkların baş döndürücü
bir hızla değişirken;
çevrendeki herkes
genç olmanın ne olduğunu,
kendi gençliklerini unutmuşken,
Eleştirdiğin onlara, kalabalıklara
benzememek için
neyi farklı yapabilirsin?
Yeniden tanımlamakla başlayalım.
Çok GÜÇLÜ bir dostumuz var,
biz her fırsatta ondan kaçıyor
karşılaşmamak için elimizden
geleni yapıyoruz. O da
Bizi korumak, hayatta tutmak için,
elinden geleni yapıyor!
Kim bu?
O kadar büyük bir rahatsızlık veriyor ki,
bu rahatsızlıktan kurtulmak için,
iki seçenek kalıyor:
Ya donup kayıtsız kalacağız,
hayata karşıdan bakacağız,
ya da üzerine gidip
neymiş bakacağız.
insanlık tarihi kadar eski
bu duygu olmasa,
gelişmişlikte nerede
olurduk acaba?
Korkuyu kabul etmek,
onu kontrol altına almak için
ilk adımdır.
Onu yenmeyi düşünmek bile,
direncini güçlendirir.
Korktuğum olmasın diye,
neyi farklı yapsam dediğin anda,
Hangi bilgi gerekli diye düşünmeye,
araştırmaya başlarsın.
Korkun seni büyütür, öğrenirsin.
Kovaladığın şey senden nasıl kaçarsa,
kaçtığında seni kovalıyor hayatta.
Belki de beynin çalışma prensibindendir.
Beynimizin nasıl çalıştığını bilmek
özgür bir alan sağlayabilir.
Beyin zıttı ile öğrenir.
Gece olduğunu
gündüz ile kıyaslayarak biliriz.
Soğuk sıcakla, iyilik- kötülükle,
korku -cesaretle öğrenilir.
Tanıyabilmek için
deneyimlemek gerekir.
Galip gelişinin ardından
özgürlüğünü kazanan Gladyatör
gibi; güçlendirmeliyiz kendimizi
en iyi kalkanlar, miğferler, taktikler ile.
Ancak nereden bulabileceğimizi bilmeliyiz.
Korku belki de en iyi dostumuz, Çünkü:
Korkarsan alacağın önlemleri öğrenirsin.
Sadece meydan okumak için,
Ne risktir, ne değildir tanımlarsın
Riski düşündüğünde,
doğasında kesinlik olmadığı bilirsin.
Bizi direnç göstermeye zorluyor.
Bu direnç varsa anlamı:
Kendi sınırlarımızı
aşmak için zorlamak,
riski yönetmek demek oluyor.
Korkumuz bize öğretiyor keşfetmeyi.
Korkunun kendisi,
korku kadar büyük değil, diyorlar
En korktuğun şey,
başına geldiğinde bunu anlıyorsun.
Hepimiz korkarız.
Tanıdığım, çalıştığım, konuştuğum;
neredeyse her meslekten başarılı insan,
ben dahil, yolun başındayken de,
yeni bir şey denerken de hala
korkarız.
Öğrendiğimiz, yaşadığımız
tüm o talihsizlikler bizim için
dayanıklılığımızı artıran egzersizler.
Yol boyunca güçleniyoruz.
Denemek,
sonuçlar için esnek olmayı
baştan kabul etmekten;
Süreç boyunca
yapabileceğinin en iyisini yapmaktan,
tekrar ve tekrar ve tekrar
denemekten başka
bir seçenek olmadığı bilerek,
olgunlaşmak demektir.
*Eğer ne yapacağını biliyor olsaydın,
yaşadığın her neyse, aslında
nasıl bir deneyim olurdu?
*Bilmek için- bulmak için ne yapabilirsin?
*Düzenli şekilde zaman verdiğin,
tercih ettiğin neler ve kimler var?
Ve sana ne katıyorlar?
*Kendi okulunda, şehrinde, ülkende,
dünyada diğerleri kendileri için,
gelecek için neler yapıyorlar?
Ezberi bozmak senin elinde.
Böylece nefes alabilir,
böylece gelecekte kendin için
daha güçlü, başarılı, ışıltılı;
başka bir hikaye yazabilirsin!
Saadet Şen
14.03.2021
www.saadetsen.com
Информация по комментариям в разработке