Χαιρέτης Γιώργος - Επήραν πάλι το Μαριώ - Νοσταλγικό (Live)

ΧΑΙΡΕΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ - LIVE

Χαιρέτης Γιώργος Official Page: http://fb.com/Xairetis.Giorgos

1 .ΕΠΗΡΑΝ ΠΑΛΙ ΤΟ ΜΑΡΙΩ 0:00

Στίχοι/Μουσική: Παραδοσισιακό

Επήραν πάλι το Μαριώ
πέντε έξι χουβαρντάδες
και πάνε να γλεντήσουνε
στους κάτω Μαχαλάδες

Είπα σου μη μπερδεύεσαι
στης ζώνης μου τα κρούσα
γιατί θα σύρεις βάσανα
ως σαν την Αρετούσα

Χωρίς να κάνω έγκλημα
και δίχως να σου παίξω
έκλεισες σκύλα την καρδιά
και μ' άφησες απ' έξω

Ως έχει μια κουτσουρολιά
ξανοίγει να με κάψει
ουρανέ μην το δεχτείς
και γη μην το βαστάξεις

2. ΚΟΝΤΥΛΙΕΣ 2:40

Δε θέλω την αγάπη σου
άμε στο διάολο άμε
πάρε τις μπαντανίες σου
μα 'γω κοιμούμαι χάμε

Δε θέλω την αγάπη μας
άλλος κανείς να πάρει
ούτε στον ίδιο το Θεό
δεν κάνω τέτοια χάρη

Δε θέλω απ την αγάπη σου
καλιά έχω την οργή σου
κι ούλο το κόσμο πιάσανε
οι αγαπητικοί σου

Εγώ 'μαι που σ' αγάπησα
εγώ που 'μαι σ' αρνούμαι
οι μερακλήδες το 'χουνε
και δεν παρακαλούναι

Το ίδιο λάθος δυο φορές
και με τον ίδιο τρόπο
και με τον ίδιο άνθρωπο
δεν άξιζε τον κόπο

Έκαμα λάθη που μπορεί
να κάμει ο καθένας
μα όπως σ' αγαπώ
δε σ' αγαπά κανένας

Όσα 'χω κάνει στη ζωή
τα λένε αναμνήσεις
μα πως το λένε τ' όνειρο
που σβήνει πριν το ζήσεις

Ω Παναγιά Φρεδιανή
και Καλλικρατιανή μου
να μου την επροσέχετε
η την Τζτζιφιανή μου

3. ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΟ 7:30
Στίχοι: Στέλιος Μπικάκης

Τώρα που αλλάξαν οι καιροί
κι οι χρόνοι περασμένοι
πες μου αν θυμάσαι τα παλιά
που μασταν αγαπημένοι.
Τα πρώτα καρδιοχτύπια μας
τα κοπελίστικα μας
απού πρωτοσαΐτεψε
έρωτας την καρδιά μας.
Κι είχαμε μόνο ένα καημό
πότε θα ανταμωθούμε
εις τα κρυφά να σμίξουμε
τα πάθη μας να πούμε.
Όμορφα χρόνια ξέγνοιστα
χωρίς καημούς και πάθη
μοναδικό μας βάσανο
ήτανε η αγάπη.
Και γράφαμε το σ'αγαπώ
στα περπατήματά μας
στα δέντρα το σκαλίζαμε
μαζί με τ'όνομά μας
Κι όταν σε πρωτοφίλησα
που μού πες φοβισμένα
πως μ'αγαπάς και πεθυμάς
να ζήσεις με τα μένα.
Και ξεκινήσαμε μαζί
στσ'αγάπης τα τερτίπια
έρωντας γέλια και χαρές
λαχτάρες καρδιοχτύπια

Κι όμως αλλάζουν οι καροί
αλλάζουν κι ανθρώποι
και αποξεχνιούνται οι φιλιές
κι οι έρωτες οι πρώτοι
Και μεις εξεχωρίσαμε
και γίναμε δυο ξένοι
κι έμεινε η αγάπη μας
στο χρόνο ξεχασμένη
Γιατί τα φέρνει η ζωή
όπως τα θέλει εκείνη
και δα σαι φως μου αλλονού
και μένα άλλη με κρίνει
Κι άλλος χαΐδεύει τα μαλλιά
που χα πρωτοχαΐδέψει
κι άλλος φιλεί τα χείλη σου
που μ'ήχανε μαγέψει.
Μα όντε σε δω θυμούμε τα,
τα κοπελίστικά μου
για δε γερνά ποτέ η καρδιά
τ'ανθρώπου κοπελιά μου
Και να ταν τρόπος μάθια μου
ν'ανταμωθούμε πάλι
έκια που πρωτονιώσαμε
του έρωντα τη ζάλη
Στον ίδιο τόπο να σε δώ
να σου ξαναμιλήσω
για να ξαναγυρίσουμε
κάμποσα χρόνια πίσω