Jeszcze sen - wyk. Karolina Łopuch | 25. Studio Piosenki Teatru Polskiego Radia - reż. Janusz Gast

25 koncert Studia Piosenki Teatru Polskiego Radia p.t. "Czy mnie jeszcze pamiętasz?" z piosenkami Czesława Niemena. Scenariusz i reżyseria: Janusz Gast

Odwiedź moją stronę: http://bit.ly/JanuszGastOfficial
Instagram:   / janusz.gast  

Kierownictwo muzyczne, aranże: Marcin Partyka
Muzyka The Jobers w składzie Marcin Partyka - fortepian, Tomasz Pfeiffer - gitary, Piotr Domagalski - gitara basowa i Przemysław Pacan - perkusja
22 września 2018 w Studiu Muzycznym im. Władysława Szpilmana odbył się pierwszy w tym sezonie, a już 25, koncert w ramach comiesięcznych koncertów Studia Piosenki Teatru Polskiego Radia - tym razem bohaterem otwarcia kolejnego sezonu Studia Piosenki był Czesław Niemen.
Janusz Gast (autor scenariusza i reżyser) zaprosił do koncertu młodych wokalistów oraz śpiewających aktorów a także wybrał repertuar złożony z najważniejszych kompozycji Czesława Niemena (1939-2004) – wybitnego wokalisty, muzyka i kompozytora. W koncercie udział wzięli: Karolina Łopuch – studentka Akademii Muzycznej w Łodzi; Oliwia Skóra – uczennica Szkoły Muzycznej w Rzeszowie; Marcin Januszkiewicz – aktor, kompozytor, autor tekstów; Filip Rychcik – wokalista od dziecka związany z muzyką; Mateusz Wiśniewski – student Akademii Muzycznej w Bydgoszczy.
Całość programu poświęconego artystycznemu dorobkowi bohatera wieczoru zaaranżował muzycznie Marcin Partyka – liderujący zespołowi w składzie: Tomasz Pfeiffer (gitary), Piotr Domagalski (gitara basowa) i Przemysław Pacan (perkusja). Koncert poprowadził Marcin Kusy
W trakcie wieczoru Andrzej Puczyński – Przewodniczący Zarządu Związku Producentów Audio-Video wręczył Małgorzacie Niemen, żonie artysty, Złotą Płytę za sprzedaż podwójnego albumu „Niemen – Pamiętam ten dzień”.

*** ** * ** *** ** * ** ***
eszcze sen, sen mi został
Ślad na naszych mostach
Po których nigdy, nigdy już
Nie dojdę do Twych ust

Jeszcze w śnie, choć na krótko
Mogę uciec smutkom
Nie myśląc, że nie będę mógł
Iść żadną z naszych dróg

Dzień gdy się budzę ze snu
Pustkę niesie mi
Zamiast szeptów, Twoich słów
Słyszę tylko ciszy krzyk

Jeszcze sen tylko nie wie
Że ktoś zabrał Ciebie
Że żaden dzwonek u mych drzwi
Nie wróci Ciebie mi, nie wróci Ciebie mi