ทานที่ไม่ได้บุญ บุญที่ไม่ต้องทาน สร้างที่พึ่งทางใจให้มั่นคง พระอาจารย์ สมภพ โชติปัญโญ ไม่มีโฆษณาแทรก

เรื่อง ทานที่ไม่ได้บุญ บุญที่ไม่ต้องทาน
เสียงเทศน์ พระอาจารย์ สมภพ โชติปัญโญ ພຣະອາຈານສົມພົບໂຊຕິປັນໂຍ
วัดไตรสิกขาราม จ.สกลนคร (ไม่มีโฆษณาแทรก)

เวลาคนเราจะตาย ถ้าตายอย่างมีสติ ตายอย่างสดชื่น มันจะไปสวรรค์ ถ้าตายหลงๆ ลืมๆ มันไปนรกก่อน ในสมัยพุทธกาล บางคนใกล้จะตายตั้งแต่เป็นคนดีๆไม่เคยใส่บาตร พระไปบิณฑบาตผ่านหน้าบ้านทุกวัน แก่ไม่อยากมองเลย เห็นผ้าเหลืองแกเคืองตา เช่นครั้งพุทธกาลพระสารีบุตรไปบิณฑบาตผ่านบ้านของผู้เกลียดพระ พระสารีบุตรท่านแจ้งแก่ภรรยาเจ้าของบ้านทราบว่าโยมผู้ชายที่บ้านนี้ป่วยไข้จึงอยากจะมาเยี่ยม เมื่อพระสารีบุตรเข้าไปเยี่ยม ชายผู้นั้นมีเวทนามาก มีไข้มาก จึงบอกแก่พระสารีบุตรว่าคงจะทนไม่ได้กับพิษไข้คงจะมีชีวิตอีกได้ไม่นาน และในใจนี้ไม่มีสิ่งใดเป็นที่พึ่ง พระสารีบุตรจึงกล่าวแก่ชายผู้นั้นว่า “ร่างกายของโยมนี้อย่าเป็นห่วงเลย ลูกหลานเขาจะมาเก็บซากศพไปเผาไปฝัง แต่จิตใจวิญญาณของโยมนั้นไม่มีใครเก็บได้ มีแต่บุญกับบาปเท่านั้น เราจึงต้องเก็บจิตใจให้ดี” เมื่อวิญญาณนี้ยังไม่ขาดสิ้นโดยส่วนสอง วิญญาณจะไปตามกระแส ซึ่งมีสองกระแสคือ กระแสแห่งบาป และกระแสแห่งบุญ