Aitraf-e-Fun | اعترافِ فن | Famous Poet Tajammul Kaleem | تجمل کلیم | Najam Fellows | نجم فیلوز

Aitraf-e-Fun | اعترافِ فن | Famous Poet Tajammul Kaleem | تجمل کلیم | Najam Fellows | نجم فیلوز

#NajamFellows #Aitraf_E_Fun #TajammulKaleem #PunjabiPoetry

محترم تجمل کلیم صاحب

26-مارچ-1960 کو چونیاں ضلع قصور میں پیدا ہوئے شروع دن سے ان کا رحجان اولیاء کے شہر قصور کی نسبت اور گھر کے ماحول کی بدولت عارفانہ شاعری اور صوفیاء کی جانب تھا آپ نہایت ملنسار اور شفیق انسان ہونے کے ساتھ موجودہ عہد کے پنجابی ادب کے بے تاج شہنشاہ و سرخیل ہیں تجمل کلیم صاحب نے زندگی میں پہلا شعر 1977 میں کہا

پیار کی اک نظر نہیں ہوتی
ہو بھی سکتی ہے پر نہیں ہوتی

ابتدائی تعلیم سے انٹر میڈیٹ تک قصور ہی میں رہے آپ پیشہ کے لحاظ سے ایجوکیشن ڈیپارٹنمٹ میں کلرک ہیں نہایت عمدہ انداز تحریر کے مالک ہونے کی وجہ سے مقبول خاص و عام ہیں اور ملکی و غیر ملکی سطح پہ پنجابی ادب کے حوالے سے آپ کی خدمات ناقابل فراموش ہیں آپ کے پسندیدہ شاعروں میں میاں محمد بخش اور بلھے شاہ رحمتہ اللہ علیہ ہیں تجمل کلیم صاحب کی چند غزلیں بطور تعارف پیش کررہا ہوں اگر یہ سلسلہ اچھا لگےتو ضرور حوصلہ افزائی کیجئے گا تا کی اور بہترین شعراء کا تعارفی سلسلہ جاری رہے
---------------*--------------*-----------------

کیہہ کہواں چلی اے ہر سرکار میری دھون تے
سر اے جسراں قرضیاں دا بھار میری ددھون تے

دل جدوں ڈُبا تے ساہ لینا وی اوکھا ہو گیا
اکھ پھیری سُو جیویں تلوار میری دھون تے

دُشمنی ساہ دی تے موتاں دی شروع توں پے گئی
بے گناہ ای پھس گئی وچکار میری دھون تے

جیہڑے باہروں پھٹ ملےجُثے نوں میرے سر پئے
جیہڑا اندر مر گیا فنکار ---- میری دھون تے

جاگیاں اکھاں دے فر اک خواب بکھی پے گیا
چور سینے تے تے پہریدار، میری دھون تے
----------**********----------

رُوپ کوئی جاگیرنئیں ہندی
ہیر وی اک دن ہیر نئیں ہندی
شیشے ساہنویں میں ہی ہُناں
وچ میری تصویر نئیں ہندی
شُکر اے پاٹے جھگے وچ آں
ایتھے تن تے لیر نئیں ہندی
بندے نوں کُجھ کر دیندی اے
دولت آپ امیر نئں ہندی
لبھو کون اےلُٹن والا
جو وی اے تقدیر نئیں ہندی
---------********---------
منزلاں دا نشان تھوڑا اے
پیار اے امتحان تھوڑا اے
بھاویں اپنا مکان اے میرا
پر ایہہ میرا مکان تھوڑا اے
ویلیا توں نہ ظلم کر بھائییا
ظلم لئی خاندان تھوڑا اے
عشق کیتا اے قسم کعبے دی
ایہہ سیاسی بیان تھوڑا اے
میں جے منگن تے آ گیا ربا
تیرا سارا جہان تھوڑا اے
-------------********------------
ؐمشکاں بانہیں کسی جا
نال گناہ وی دسی جا
میں بدل آں رو لاں گا
توں تے پُھل ایں ہسی جا
سجنن ایں تے سینے لگ
پتھر ایں تے وسی جا
وعدہ پھائیا لگدا ای
ڈھلی چھڈی رسی ، جا
کوہلو جُتیا ہویا ایں
جنا مرضی نسی جا
---------------%%%%%%----------

صلہ پیار دا ویریا قہر تے نئیں
تینوں دل ای دتا اے زہر تے نئیں
ساہواں نال ای جاوے گا غم تیرا
کنج سُکے گی اکھ اے نہر تے نئیں
ہر بندے دے ہتھ اے اٹ روڑا
ایہہ شہر وی تیرا ای شہر تے نئیں
یار ہس کے لنگھے نیں غیر وانگوں
میرے لیکھ دا پچھلا پہر تے نئیں
ہتھیں سینکھیا دتا ای نفرتاں دا
ہن کدی جے کہویں وی ٹھہر، تے نئیں
----------%%%%%%%------------

وعدے پورے کر نئیں جاندا
سوچ ریہاں کیوں مر نئیں جاندا
جس دن نہ مزدوری لبھے
بُوہے ولوں گھر نئیں جاندا
کانواں تک نوں ذات پیاری
بندہ سُن کے مر نئیں جاندا
میرا سینہ-------- دم کرواؤ
میرے اندروں ڈ ر نئیں جاندا
سر ساہواں دی پنڈ نئیں ہندی
مُردہ ایویں تر نئیں جاندا
انج کلیم نے نیویں سُٹی
جسراں بندہ ہر نئیں جاندا
---------%%%%%%----------
اک پتاسا وی نئیں پچدا
بھورا ہاسا وی نئیں پچدا
مینوں محل وی ہضم نئیں ہندے
پکھی واسا وی نئیں پچدا
جیہڑے دن توں نظراں لگیاں
سُکھ تے ماسا وی نئیں پچدا
روڑہدے پنڈ نئیں ویکھے جاندے
بدل پیاسا وی نئیں پچدا
پانی نال جے یاری ہووے
نیواں پاسا وی نئیں پچدا
----------%%%%%%---------

میں تیری تصویر پاڑ دیواں کسے نوں کیہہ اے
غزل دا مطلع وگاڑ دیواں کسے نوں کیہہ اے

میں دل دے کمرے چ رُوپ ہرنی نوں کُھلا چھڈاں
تے باہر ریجھاں نوں تاڑ دیواں کسے نوں کیہہ اے

میں تن حرفاں نوں "شہر" کہہ کے کراں نظارا
تے فیر آپےاُجاڑ دیواں کسے نوں کیہہ اے

میں درد چوراں نوں شور کر کے پھڑا وی سکناں
جے آپ جُثے دی آڑ دیواں کسے نوں کیہہ اے

کلیم لوکاں نے ایہنوں کورا نئیں ریہن دینا
جے دل دا ورقا ای پاڑ دیواں کسے نوں کیہہ اے