#Most significant Bit - Life Morals# மந்திரத் தேசத்தின் மர்மம்
மாறனவான் எனும் சிறிய கிராமத்தில் மூன்று நண்பர்கள் வாழ்ந்தனர். அவர்களின் பெயர்கள் – ஆதி, மித்ரா, மற்றும் புவன். மூன்று பேரும் வெவ்வேறு குணாதிசயங்களைக் கொண்டிருந்தனர், ஆனால் அவர்கள் நண்பர்களாக இருந்ததால் எதைச் செய்தாலும் சேர்ந்து செய்வார்கள். ஒருநாள், கிழக்குக் கரையில் இருந்த பழமையான கோயிலின் பின்னால் ஒரு மர்மநகரம் இருப்பதாக ஒரு கதை அவர்களுக்குக் கசிந்தது.
அந்த கோயில் ஒரு மந்திரக் குகையுடன் சேர்ந்து நிற்கும், ஆனால் யாருமே அதற்குள் செல்லத் துணிந்திருக்கவில்லை. யாரும் குகைக்குள் சென்றால் திரும்பி வரவே இல்லை என்பதுதான் கிராமத்தில் சொல்லப்படும் கதை. ஆனால் இந்த மூன்று நண்பர்களும் அங்கே சென்று, அந்த மர்மத்தைத் தீர்க்க முயற்சிக்க முடிவு செய்தனர்.
முதல் நாள்
ஆதி, மித்ரா, புவன் மூவரும் அடுத்த நாளே அந்த மந்திரக் குகைக்குச் செல்ல திட்டமிட்டனர். "நாம் சென்று பார்த்தால்தானே எது உண்மை, எது பொய் என்பதைக் கண்டறிய முடியும்," என்றார் ஆதி, எப்போதும் உத்வேகத்துடன் இருக்கக் கூடியவர்.
மித்ரா, எப்போதும் சிந்தனையில் ஆழ்ந்தவர், சொல்லினார், "அதான் மந்திரம் இருந்தால் என்ன செய்வது?"
புவன், சற்று சாதாரணமாகப் பழகுபவர், "சே... பயப்படாதே! நாம் பார்க்கிறதே எதுவும் மந்திரமல்ல" என்று தைரியமாக கூறினார்.
குகைக்குள் நுழைவு
அடுத்த நாளையிலேயே மூவரும் குகையை அடைந்தனர். குகை வெளிப்புறம் நெருக்கமான பாறைகளால் சூழப்பட்டு இருந்தது. அதற்குள் செல்லும் போதே அவர்கள் மனதில் குளிர்ந்த அச்சம். உள்ளே சென்றதும், அவர்கள் எதிர்கொண்டது அவர்களுக்குப் பொருத்தமற்ற மாய உலகம்.
மித்ரா குகைக்குள் நுழைந்ததும், "இதற்குள் ஏதோ வித்தியாசமான விசயம் நடக்கிறது," என்று கண்களால் அதிசயமாகச் சொன்னார். குகையின் சுவர்கள் பளபளத்தவிடினும், சுவர்கள் மேலே படங்கள் கண்களை கவர்ந்தன. அந்தப் படங்கள் மூன்று கதாபாத்திரங்களை கதைப்போல் வெளிப்படுத்தியது.
அப்போது, புவனுக்கு ஒரு சிறிய கிணறு கண்டு பிடிக்கப்பட்டது. "நீங்கள் இதைக் கண்டு பாருங்கள்," என்று சத்தமாகக் கூப்பிட்டார். கிணறு என்பது சாதாரணம் அல்ல, அதன் மேல் மிதந்து கொண்டிருக்கும் வெளிச்சம் ஒன்று தோன்றியது.
மந்திரப் பூக்கள்
அந்த வெளிச்சத்தைப் பின் தொடர்ந்த மூவரும், குகையின் நடுப்பகுதியில் திடீரென மந்திரப் பூக்கள் தோன்றும் இடத்தை அடைந்தனர். ஒவ்வொரு மலருக்கும் தனித்தன்மையான மாயத் திறன் இருந்தது.
ஆதி, மித்ராவை நோக்கி, "இந்த பூக்கள் நிச்சயமாக நமக்குப் பயனுள்ளதா?" என்று கேட்டார்.
மித்ரா அவற்றை கவனமாகப் பார்த்து, "இது நமக்குச் சவாலாக அமையலாம், ஆனால் அவற்றைக் கையாளத் தெரிந்தால் நம் பாதையை நாமே உருவாக்கலாம்," என்றார்.
புவன் சிரித்துக் கொண்டு, "பாதை எப்படியோ, நாம் தப்பித்து வெளியேறினால் போதும்," என்றார்.
விழி திறப்புத் துருவம்
மூவரும் அவர்களுக்கான பூக்களை எடுத்து கொண்டு, குகையின் இரகசிய பாதையில் மேலும் பயணித்தனர். திடீரென அவர்கள் ஒரு பெரிய கதவை எதிர்கொண்டனர். அந்த கதவிற்கு மேலே எழுதியிருந்தது, "அடையாளம் பெற்றதே நுழையக்கூடியது."
மித்ரா, பூவை பிடித்த கையில் வைத்துக் கொண்டே, "இதில் என்ன அடக்கம் என்பதைச் சரியாகக் கணிக்க முடியவில்லை, ஆனால் நம் மந்திரம் இதைத் தீர்க்கும்," என்றார்.
அந்த பூக்களை அவர்கள் கதவின் முன் வைத்தவுடன் கதவு திறந்தது.
மர்மநகரத்தின் நுழைவு
கதவுக்கு பின்பு அவர்களுக்கு அடைக்கப்பட்ட மர்மநகரம் கண்ணில் பட்டது. அது ஒரு மாய நகரம்! நகரத்தின் காட்சி திகைக்க வைக்கும் விதத்தில் இருந்தது. காட்சிகள் மிதந்து கொண்டு, பளபளப்புடன் ஒளிர்ந்து கொண்டிருந்தன. ஒவ்வொரு மூலையும் அவர்களுக்குத் தெரியாத சக்தியால் நிரம்பியிருந்தது.
மித்ரா கையில் வைத்திருந்த பூ வலிமையுடன் ஒளிர்ந்தது.
"இந்த பூக்கள் நகரத்தின் ரகசியத்தை உடைக்கின்றன," என்றார் ஆதி.
"நமக்குத் தேவையான வழியைக் கண்டறிய நேரம் வந்துவிட்டது," என்றார் மித்ரா.
அசாதாரண முடிவு
நகரத்தின் மையத்தில் ஒரு பிரம்மாண்டக் கோபுரம் காணப்பட்டது. அவர்கள் கோபுரத்தை நோக்கி பயணிக்க ஆரம்பித்தனர். கோபுரத்தின் உச்சியில் ஒரு மேஜை, அதன் மேல் ஒரு பழைய புத்தகம்.
மித்ரா புத்தகத்தைப் பிடித்து, "இதுதான் நம் கையிலுள்ள ரகசியம்," என்றார்.
ஆதி புத்தகத்தின் பக்கங்களைத் திருப்பி, "இதில் மந்திரங்கள் எழுதப்பட்டிருக்கின்றன. இதைப் பயன்படுத்தி நமக்கு இன்னும் ஆழமான சக்கரங்களைத் திறக்க முடியும்," என்றார்.
அந்த மந்திரம் அவர்களை மட்டும் அல்ல, அவர்களது கிராமத்தையும் பாதுகாப்பதற்காக இருந்தது.
மூவரும் அங்கு பெற்ற மந்திரத்தை கிராமத்திற்கு எடுத்துச் சென்றனர்.
Информация по комментариям в разработке