Τα "Ξύλινα" του Ηλεκτρικού-Μέρος Α-Ελλην.Ταινίες - The "Wooden" electric trains-Part A-Greek Movies

Πως απαθανάτισε ο φακός του Ελληνικού Κινηματογράφου τα θρυλικά ξύλινα τραίνα του Ηλεκτρικού (2ης, 3ης και 4ης παραλαβής).
Μπαίνοντας στον 20ο αιώνα ξεκίνησε και η εποχή της ηλεκτροκίνησης στις αθηναϊκές συγκοινωνίες. Πρώτος ο Σιδηρόδρομος Αθηνών Πειραιώς (ΣΑΠ) προχώρησε στη μετατροπή της γραμμής Πειραιά – Ομόνοιας σε ηλεκτρική ρευματοληψία από τρίτη ράγα. Το 1901 παραγγέλθηκαν στην Βελγική THOMSON HOUSTON οι πρώτοι ηλεκτροκίνητοι συρμοί, 20 κινητήριες επιβατάμαξες τύπου ΒοΒο και 20 ρυμουλκούμενες τύπου 2’2’ , με μεταλλικό πλαίσιο και ξύλινο αμάξωμα. Ονομάστηκαν 2ης παραλαβής (με 1η τον στόλο ατμαμαξών του ΣΑΠ) και μπήκαν σε κυκλοφορία το 1904. Η 3η παραλαβή έγινε το 1914 με την προμήθεια από την επίσης βελγική BAUME MARPENT/DESOUCHES DAVID & Cie 9 νέων ομοειδών οχημάτων. Η 4η παραλαβή αφορούσε 12 νέες ίδιες επιβατάμαξες που κατασκεύασε ο ΣΑΠ στον Πειραιά, που σημειωτέον κόστισαν περίπου 30% φτηνότερα από τα αγορασμένα στην Ευρώπη.
Μεταπολεμικά οι ΕΗΣ ανακατασκεύασαν και αναβάθμισαν τα 61 ξύλινα οχήματα, διατηρώντας την περίτεχνη αισθητική τους που απηχούσε τις πολύ πιό ανθρώπινες συνθήκες συγκοινωνίας.. Τα ξύλινα συνέχισαν μέχρι που αποσύρθηκαν το 1985, να εξυπηρετούν τη νευραλγικότερη συγκοινωνιακή γραμμή της Αθήνας.με επιτυχία, παρά την υπερεντατική χρήση.
Με την παραλαβή των νέων οχημάτων Siemens και LEW του ΗΣΑΠ τo 1985 αλλά κυριώς μετά την ανύψωση της τάσης της γραμμής από τα 600V στα 750V, αποσύρθηκαν πλέον οι παλιοί ξύλινοι συρμοί. Ορισμένα ξύλινα οχήματα μετατράπηκαν σε υπηρεσιακά , ενώ πάρα πολλά δωρήθηκαν σε δήμους και άλλους φορείς για χρήση σαν στατικά εκθέματα ή σαν πρόχειρα γραφεία σε πάρκα και πλατείες. Μόνο δύο συρμοί διατηρήθηκαν. Ο ένας ως μουσειακός αλλά εγκαταλελειμένος σε κακή κατάσταση στο Αμαξοστάσιο του Ρέντη. Και μόνο ο άλλος ένας παρέμεινε λειτουργικός και μετά από κατάλληλες μετατροπές και ανακαίνιση χρησιμοποιήθηκε για αρκετά χρόνια ακόμα σε εορταστικές εκδηλώσεις κάνοντας επίσης κάθε Κυριακή πρωί ένα νοσταλγικό δρομολόγιο Πειραιά – Κηφισιά.
Όμως με την ένταξη του ΗΣΑΠ στο σύστημα του Μετρό της Αθήνας το 2000 έγινε νέα ανύψωση της τάσης της γραμμής 1 στα 850V που αποτελεί όριο για τέτοια συστήματα . Έτσι ο μουσειακός ξύλινος συρμός δεν κυκλοφορεί πλέον και παραμένει έκτοτε αποκλεισμένος μέσα στο Αμαξοστάσιο του Πειραιά..

The legendary wooden trains of Athens metro line 1 as immortalised in Greek movie films.
Entering the 20th century, the electrification era begins for the public transportation system in Athens. First, the Athens-Piraeus Railway (Sidirodromos Athinon- Peiraios, “SAP”) goes on converting to electrification adopting the third rail current pick-up system. In 1901 a contract is signed with THOMSON HOUSTON of Brussels for the purchase of 20 powered passenger cars BoBo type, together with 20 unpowered passenger cars of 2’2’ type with metal frame and wooden body. They were later named as “2nd receipt” (while the fleet of the steam locomotives was considered as “1st receipt”) and were put in service in 1904. The 3rd receipt in 1914 was the purchase from the also Belgian loco maker BAUME MARPENT / DESOUCHES DAVID & Cie of 9 passenger cars of the same type. The 4th receipt was of 12 passenger cars constructed by SAP in their Piraeus factory, at a cost approx. 30% lesser than that of the imported cars.
In the postwar years EHS, the successor of SAP run a vast modification and upgrading project for the 61 wooden-bodied cars, preserving the artful design that echoed an era of more comfortable and viable transportation conditions. The wooden-bodied train sets continued until withdrawal in 1985 to serve successfully the most significant public transportation line of Athens.
After the arrival of the new Siemens and LEW metro vehicles of ISAP (Ilektrikoi Sidirodromoi Athinon Peiraios - Athens Piraeus Electric Railways) in 1985, but mainly due to system innovations and the consequent raise in line voltage from 600V to 750V, the old wooden-bodied trains were withdrawn. A few vehicles were modified to service and maintenance cars, while many were donated to municipalities and various associations to be used as static exhibits or improvised offices in parks and squares. Only two train sets remained. One is intended for museum purposes but is parked in bad shape in Rentis Depot. The other one was kept in operational condition and underwent a complete innovation and upgrade so to be used for special occasions and festivities. Also every Sunday morning this train was out for one itinerary on a nostalgic trip from Piraeus to Kifisia and back.
These nostalgic trips didn’t lasted but until 2000, when coordination of line 1 with the rest system of Attica metro necessitated a new raise in line voltage to the limit of 850V. So the old wooden train is unable to move on the mainline and remains ever since within the Piraeus Depot.