''Ο παίκτης'' του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι (1866), Игрок - Фёдор Миха́йлович Достое́вский

Ένα απ’ τα βίτσια του Ντοστογιέφσκι δίνει μια μορφή συμβολική, χειροπιαστή, σ’ ό,τι είναι η ίδια η ουσία του Είναι του: η αρρωστιάρικη μανία για τα τυχερά παιχνίδια. Από μικρό παιδί έχει το πάθος των χαρτιών - αλλά μόνο στην Ευρώπη ανακαλύπτει το διαβολικό καθρέφτη της νευρικότητάς του: το Κόκκινο και το Μαύρο, τη ρουλέτα, αυτό το τόσο επικίνδυνο παιχνίδι μέσα στον πρωτόγονο δυϊσμό του. Επειδή εκεί βρίσκει την ένταση, την τελεσίδικη απόφαση: μαύρο ή κόκκινο, μονά ή ζυγά, ευτυχία ή εκμηδένιση, χασούρα ή κέρδος - συμπυκνωμένα στα δευτερόλεπτα εκείνα που η ρόδα γυρίζει: η ένταση συγκεντρωμένη μέσα σ’ αυτή την αστραπή του πόνου ή της απόλαυσης, όπως τη λαχταράει η ιδιοσυγκρασία του.

Σκηνοθεσία: Στέλιος Παπαδάκης
Ακούγονται οι ηθοποιοί: Νικήτας Τσακίρογλου, Μαρία Σκούτζου, Μαρία Αλκαίου, Θάνος Αρώνης, Τάκης Βουλαλάς, Κώστας Γαλανάκης, Μιράντα Ζαφειροπούλου, Τέλης Ζώτος, Λυκούργος Καλλέργης, Τρύφων Καρατζάς, Χρυσούλα Καριώρη, Λευτέρης Τρακάδας