Yâ ResulAllah...

Bismillahirrahmanirrahim.
Esirgeyen bağışlayan yüce Râbbimin adıyla.
Sevgili dervişanlar,
Bir gün cennetmekan üstada şöyle sordu arkadaşlar,
Kurban bize şeyh Âli kara hazretlerini anlatırmısın,
üstad derin bir ah çekerek şöyle cevap verdi, biz kırk seneden beri şeyh Âli kara hazretlerini anlattık demekki ne biz hakkıyla sizlere anlatabilmişiz nede siz can kulağıyla hakkıyla dinlemişsiniz başta bize yazık olmuş
sonrada size diyerek şöyle devam etti,
Yumuşak huyluydu sert mizaçlı değildi daima
tebessümle bakardı, çok şefkatliydi merhametliydi hiç buğzetmezdi, Çok cömertti alçak gönüllüydü tevazuluydu ve çok cesaretliydi cesurdu, Dervişlere ve diğer misafirlerine karşıda şefkatliydi, az uyurdu az konuşurdu çok ibadet ederdi, çok sohbet ederdi gününün üçte ikisini dervişlere ve dışarıdan gelen ahaliye sohbetle geçirirdi nasihatta bulunurdu,arada bir gelin hele oğul iki lailahe illallah diyelimde şeyh osmanın himmetine erelim derdi, Postunda otururdu gözlüğünü takardı mübarek çok kurânı kerim okurdu ve delâil hayrat okurdu, oturduğu yerden kalkarken medet yâ Osmân derdi oturacağı zamanda medet yâ Osmân derdi, Bir işe başlayacağı zaman medet yâ pir gel bu yükün altına sen gir derdi,
Her işinde şeyhi şeyh osmanı mutlaka ânardı medet yâ Osmân derdi, Hiç bir zaman nefsine çekmedi kendi kendini övmedi ve hep şeyh osmanın sayesinde himmetiyle derdi varsa yoksa şeyh Osmân derdi, Ve şöyle derdi arkadaşlar sizde bizi bir adam sanıyorsunuz,
Siz şeyh osmanı göreydiniz bize sahip çıkmazdınız,
oğul biz köleyiz şeyh Osmân padişah derdi mübarek,
Yüce rabbim bizleri Şeyh Âlinin himmetine şefaatine nâil eylesin inşaallah,
Es selâm,
Elifoğlu Osmân.!