สอดฝ้ายลายหมอน

หมอนเป็นภูมิปัญญาดั้งเดิมของชาวลาวเวียง บ้านสุขัง ตำบลตะคุ อำเภอปักธงชัย จังหวัดนครราชสีมาโดยมีคติที่ว่าบ้านใดมีลูกสาวผู้เป็นแม่จะต้องพร่ำสอนความเป็นสตรี งานบ้านงานเรือนให้แก่ลูกสาวของตน รวมถึงงานด้านหัตถกรรม หมอนเป็นหัตถกรรมด้านหนึ่ง การทอหน้าหมอนและเย็บหมอนนั้นถือเป็นเรื่องสำคัญต่อหญิงสาวชาวลาวเวียงมาก เพราะสาวบ้านใดที่ทอผ้าและเย็บหมอนไม่ได้จะไม่เป็นที่หมายปองของชายหนุ่มลาวเวียง ในพิธีแต่งงานหมอนหน้าจกถือเป็นเครื่องสมมา ที่สะใภ้ต้องนําไปไหว้ผู้เป็นแม่สามี และหมอนยังเป็นเครื่องอัฏบริขารในงานบุญอีกด้วย โดยองค์ประกอบของหมอน จะมี 2 ส่วน คือ 1 ส่วนหน้าหมอน 2 ส่วนใบหมอน ซึ่งหน้าหมอนก็จะมีลวดลายที่แตกต่าง
รูปแบบของการแสดง
ช่วงที่ 1 จะกล่าวถึงประวัติที่มาของหมอน ของชาวลาวเวียง บ้านตะคุ อำเภอปักธงชัย จังหวัดนครราชสีมา
ช่วงที่ 2 จะเป็นการพูดถึงกรรมวิธีการจกหน้าหมอน และโชว์ลายหมอนทั้งห้าลาย ดังนี้ ลายดอกไม้ ลายตะขอ ลายกาบ ลายบายศรี และลายนาค
ช่วงที่ 3 จะเป็นพิธีกรรมบวชนาค ที่มีหมอนเป็นเครื่องสมมาในงานบวช

ผู้สร้างสรรค์ผลงาน
1. นางสาวธริตา สีหล้า
2. นางสาวพัชราภา เฉยกลาง
3. นางสาวสุณัฐธิดา ชราศรี
4. นายนฤสรณ์ ลาภสันเทียะ
5. นางสาวนุชรินทร์ โพธิ์ศรี
6. นายวิศาล คงสูงเนิน

ที่ปรึกษา
1. ผศ.ดร.นวลรวี กระต่ายทอง
2. อาจารย์ ดร.ชุมพล ชะนะมา