Αναγνωστικά 10ετίας του 1950. Μια χαμένη ευκαιρία (με ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ)

(προηγ. επισκεψιμότητα 236). ΠΑΡΑΚΑΤΩ το περιεχόμενο του ΒΙΝΤΕΟ για ΑΠΛΗ ανάγνωση.
Αναγνωστικον Δ' δημοτικού, 60 χρόνια μετά.

Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι ΑΝΑΤΥΠΟ του 2013 από την εφημερίδα
"ΤΟ ΒΗΜΑ"

Στο τέλος υπάρχει ένα επίμετρο, ιδιαίτερα ενημερωτικό, της Ελένης
ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ.

Μεταξύ των συγγραφέων αναφέρεται και κάποιος Κων/νος Ρωμαίος.

Μετά την ΒΕΡΓΙΝΑ, οφείλουμε να διευκρινίσουμε ότι ο συγκεκριμένος

δεν έχει καμία σχέση με τον αρχαιολόγο ΚΩΝ/ΝΟ ΡΩΜΑΙΟ,

δάσκαλο του ΜΑΝΟΛΗ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ και πρώτου ανασκαφέα της ΒΕΡΓΙΝΑΣ

Το Βιβλίο εκδίδεται στα μέσα της 10ετίας του 1950.

Ας δούμε λοιπόν κάποια στοιχεία χαρακτηριστικά της εποχής.

Η ΕΛΛΑΔΑ μετά από έναν Παγκόσμιο Πόλεμο

και μετά από έναν ολέθριο Εμφύλιο πόλεμο

Οξυμμένα πάθη, κοινωνικός και πολιτικός ΔΙΧΑΣΜΟΣ

σύγχυση πραγμάτων και καταστάσεων.

Ενδεικτικά να πω ότι ο εικονογράφος του Βιβλίου,

ο σημαντικός χαράκτης "Τάσος", δεν αναφέρεται καν,
λόγω αριστερών πεποιθήσεων

ΩΣ προς την ΠΑΙΔΕΙΑ.

Σχολεία κατεστραμμένα, ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΙΣΜΟΣ, η εποχή

(θα θυμούνται οι κάποιας ηλικίας) των ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΣΥΣΙΤΙΩΝ

και φυσικά της...φέτας ψωμί με ρίγανη και λαδι.

Πλούσια (ΟΜΩΣ) από ΠΟΛΙΤΙΚΗ άποψη και μεγάλα ΓΕΓΟΝΟΤΑ
η 10ετία του ΄50.

Με κορυφαία βέβαια την έναρξη του ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΑΓΩΝΑ και τα

τραγικά γεγονότα, τα ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΑ, στην ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

σε βάρος των Ελλήνων ομογενών.

Ωστόσο η 10ετία αυτή θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως "ηρωική
περίοδος της Εκπαίδευσης"

Ενδεικτικά να πω ότι θυμόμαστε τους ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ να πηγαίνουν

από το ένα χωριό στο άλλο, ΑΚΟΜΗ και...πεζοί (!).

Εμείς οι μαθητές, με ένα "ξύλο" στο χέρι, για την ΣΟΜΠΑ του σχολείου,

το αυτοσχέδιο ταγάρι (ένα...σακούλι) ως τσάντα, με την "πλάκα" και το
κονδύλι αρχικά

και το ΜΕΛΑΝΟΔΟΧΕΙΟ με το κονδυλοφόρο αργότερα.

ΟΜΩΣ, η 10ετία του '50 ήταν και η ΑΡΧΗ ενός ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

NEOI ΔΙΕΘΝΕΙΣ Οργανισμοί, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο,

Νέες διακρατικές μεταπολεμικές συμμαχίες, μεταξύ ΠΡΩΗΝ αντιπάλων

και προπάντων το ξεκίνημα μιας απίστευτης ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ.

Η ΕΛΛΑΔΑ με το παγκοσμίως αναγνωρίσιμο ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ της

ΕΙΧΕ την ΕΥΚΑΙΡΙΑ να εμφανιστεί σε όλα αυτά με Σαφή ΕΝΙΑΙΑ
Γλωσσική Επιλογή.

Και βέβαια αυτή θα ήταν (η) "δημοτική", πλατιά Λαϊκή γλώσσα.

Δυστυχώς δεν το τόλμησε και... μάρτυς το συγκεκριμένο βιβλίο.

ΠΑΡΟΤΙ η Γραμματική της δημοτικής υπήρχε από την 10ετία του '40
(Μανόλη Τριανταφυλλίδη).

ΑΝΤΙΘΕΤΑ, επισημοποιείται ο ΓΛΩΣΣΙΚΟΣ ΔΙΧΑΣΜΟΣ.

Σύμφωνα με την προκήρυξη, τα ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΑ από την Πρώτη
έως την Τρίτη Δημοτικού

έπρεπε να είναι γραμμένα στην δημοτική

και από την Τετάρτη δημοτικού, όπως το συγκεκριμένο,

κατά το ήμισι στην δημοτική και κατά το ήμισι στην καθαρεύουσα

Μετά το 1967 μάλιστα, γιατί η διδασκαλία αυτών των αναγνωστικών

συνεχίστηκε και την 10ετια του "60,

η Χούντα διέταξε την μεταγραφή των κειμένων από την δημοτική
στην καθαρεύουσα.

'Ετσι, πιστεύω προσωπικά, ΧΑΘΗΚΕ η ΕΥΚΑΙΡΙΑ, να δώσουμε ΛΥΣΗ

πολύ ΝΩΡΙΤΕΡΑ στο ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ:
Της μίας ΕΝΙΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ.
......................................................................................................
(Όταν ακόμη και σήμερα- 2021- μιλάμε για "δημοτική και καθαρεύουσα").
Όπως ειπώθηκε:
"Ο μελλοντικός απόφοιτος του ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ Δημοτικού Σχολείου (την βασικότερη περίοδο γλωσσικού εφοδιασμού) δεν θα κατέχει πραγματικά κανένα γλωσσικό όργανο. Ούτε την δημοτική ούτε την καθαρεύουσα γλώσσα".