perişanım perişan halim از پریشانی من گر خبرت نیست بپرس sareban ساربان

از پریشانی من گر خبرت نیست بپرس
eğer perişanlığımdan haberin yoksa sor
هر سر زلف پریشان تو دوای من است
senin perişan zülüflerin benim dermanımdır.
سر زلفت پریشان از غم کیست؟
senin zülüflerin kimin derdinden perişan oldu.
سیه پوشیده ای از ماتم کیست؟
kimin mateminden karalar giymişsin
دو چشمت روزگار من سیاه کرد
senin iki gözün benim kaderimi simsiyah yaptı
نگاهت آشنا در عالم کیست؟
bakışına sevgili olan kimdir bu dünyada
پریشان حالم، پریشان حالم، پریشانم وای، پریشانم
perişan halim perişan halim perişanem vay perişanım
پریشانم وای، پریشانم وای، پریشانم وای، پریشانم
perişan halim perişan halim perişanem vay perişanım
مرا نه سر نه سامان آفریدند
ne canımı ne mekanımı yarattılar
پریشانم پریشان آفریدند
perişan perişan yarattılar
پریشان خاطران رفتند در خاک
perişan olmuş gönüller toprak olmuş
مرا از خاک ایشان آفریدند
işte beni o perişan topraktan yarattılar.
پریشان حالم، پریشان حالم، پریشانم وای، پریشانم
perişan halim perişan halim perişanem vay perişanım
پریشانم وای، پریشانم وای، پریشانم وای، پریشانم,
perişan halim perişan halim perişanem vay perişanım
دلم را سر به سر سودا گرفته
gönlümü baştan başa sevda kaplamış
که در زلف بتان ما را گرفتند
sevgilimin zülfü bizi esir etmiş
ز بس نامردمی دیدم ز مردم
insanların arasından ne çok namerd gördüm
دلم از مردم دنیا گرفته
gönlümü hüzün kaplamış insanların elinden
پریشان حالم، پریشان حالم، پریشانم وای، پریشانم
perişan halim perişan halim perişanem vay perişanım
پریشانم وای، پریشانم وای، پریشانم وای، پریشانم
perişan halim perişan halim perişanem vay perişanım
گذر از کوچه ی یارت نکردی
sevgilinin sokağından geçmez oldun
چرا پرسان بیمارت نکردی؟
neden hasta halini sormaz oldun
سر و جان من پروانه خوی را
başım ve canım pervane huyludur. benim
!فدای شمع رخسارت نکردی
sevgilin yüzünün mumunda neden feda olmadın
پریشان حالم، پریشان حالم، پریشانم وای، پریشانم
perişan halim perişan halim perişanem vay perişanım