Tövbe Duası ( Tevbe-i İstiğfar )

Hayırlı günler, bugün tövbe duası dinleyeceğiz.

Tövbe Duası Arapça Okunuşu

“Estağfirullah. Estağfirullah. Estağfirullahe'l-azîm el-kerîm, ellezî lâ ilâhe illâ hüve'l-hayyü'l-kayyûmü ve etûbü ileyhi, tevbete abdin zâlimin li-nefsihî, lâ yemlikü li-nefsihî mevten velâ hayâten velâ nüşûrâ. Ve es-elühü't-tevbete ve'l-mağfirete ve'l-hidâyete lenâ, innehû, hüve't-tevvâbü'r-rahîm.”
Tövbe Duası Türkçe Anlamı
“Ya rabbi! Bu ana gelinceye kadar bizim elimizden, dilimizden , gözümüzden, kulağımızdan, ayağımızdan ve sair diğer azalarımızdan kelime-i küfür,şirk,günah, isyan, hata sadır olsuyda biz onların cümlesine tevbe ettik. Bir daha yapmamaya azm ü cezm ü kast eyledik.

İlâhî yâ Rabbî! İlâhi yâ Rabbî! İlâhi yâ Rabbî!
Bu ana gelinceye kadar eğer bizim elimizden, dilimizden, gözümüzden, kulağımızdan ayağımızdan ve diğer azalarımızdan bilerek
veya bilmeyerek işlediğimiz
kelime-i küfür, şirk,
isyan, günah,
kusur
her ne türlü fiil,hâl vâki oldu ise, cümlesine
tevbe ettik, pişman olduk.Bir daha işlememeye
azmu-cezmu kast eyledik.

Peygamberlerin evveli
Hz.Âdem Safiyyullah(as)
âhiri Hz. Muhammed
Mustafâ (sav) Efendimizdir.
Bu ikisinin arasında gelen bütün
Peygamberler haktır ve gerçektir
Cümlesine inandık ve iman ettik.
Dilimizle ikrâr ve kalbimizle tasdîk ettik.
Âmentü billâhi ve bimâ câe min ındillâh.
Âmentü bi Rasûlillâh ve bimâ câe min ındi Rasûlillâh. Âmentü billâhi ve melâiketihî ve kütübihî ve rusulihî vel yevmil âhiri
vebil kaderi hayrihî ve şerrihî
minallâhi teâlâ velba’su
ba’del mevt hakkun.
Eşhedü en lâ ilâhe illallâh ve eşhedü enne Muhammeden abduhû ve rasûluh.

Ben Allah’a(c.c) ve O’nun, kendi katından
gönderdiklerine inandım.
Hz.Muhammed(sav)’ in Allah’ın (c.c) rasulü
olduğuna ve O’nun bildirdiklerine iman ettim
Allah’a(c.c), meleklerine, kitaplarına peygamberlerine, Ahiret gününe
kaza ve kadere hayır ve şerrin
Allahuteâlâ’dan olduğuna
öldükten sonra dirilmenin hak- gerçek
olduğuna inandım.
Ben şehâdet ederim ki,
Allah’tan (c.c) başka ilâh yoktur.
Yine şehâdet ederim ki,
Hz.Muhammed (sav)
O’nun kulu ve elçisidir.


Son-