Divan-ı Hikmet-13 - Hoca Ahmed-i Yesevi / Ahmet ÖGKE - 5.6.2024

1.(00:40)
O Kadir’im kudret ile nazar eyledi,
Mutlu olup yer altına girdim ben işte.
Garip kulun bu dünyadan göç eyledi,
Mahrem olup yer altına girdim ben işte.

2.(09:35)
Zikreden olup, şükreden olup Hakk’ı buldum,
Dünya, âhiret haram eyleyip vurup teptim,
Tutkun olup, rezil olup candan geçtim,
Gamsız olup yer altına girdim ben işte.

3.(16:32)
Kötülüğümden dağlar, taşlar çekiştirdi beni,
Açık dilde çekiştirip dedi armağanın hani?
Âşık olsan, önce varıp Hakk’ı tanı,
Mahrem olup yer altına girdim ben işte.

4.(21:02)
Sizi, bizi Hak yarattı, ibadet için,
Ey acaip, içmek, yemek, rahat için,
“Kālû belâ” dedi ruhum, sıkıntı için,
Edhem olup yer altına girdim ben işte.

5.(31:05)
Nefsim beni çok yürüttü, Hakk’a bakmadan,
Gece gündüz gamsız yürüdüm, yaşı akmadan,
Hay u heves, ben-benlik ateşe yakmadan,
Gamla dolu olup yer altına girdim ben işte.

6.(33:33)
Kulu görsem, kulu olup hizmet eylesem,
Toprak gibi yol üstünde yolu olsam,
Âşıkların yanıp uçuşan külü olsam,
Hemdem olup yer altına girdim ben işte.

7.(36:15)
Candan geçip sıkıntı çektim, “kulum” dedi,
Kanlar yutup “Allah” dedim, rahmet eyledi,
Cehennem içinde kalmasın deyip gamımı çekti,
Mutlu olup yer altına girdim ben işte.

8.(39:20)
Yaşım ulaştı altmış üçe, bir gün kalmadı,
Vah ne yazık, Hakk’ı bulamayıp gönlüm kırık,
Yer üstünde “Sultanım” deyip oldum ulu,
Şükreder olup yer altına girdim ben işte.

9.(41:45)
Şeyhim diyerek iddia eyleyip yolda kaldım,
Fes ve sarığı değersiz pula satıp geldim,
Nefs ve heva azdı, yorulup kaldım,
Huzursuz olup yer altına girdim ben işte.

10.(44:35)
Başım toprak, kendim toprak, cismim toprak,
“Hak vuslatına ererim” diye, ruhum hevesli,
Tutuştum yandım, olamadım aslâ tertemiz,
Şebnem olup yer altına girdim ben işte.

11.(50:15)
Pir-i Kâmil nazar eyledi, şarap içtim,
Şiblî gibi semâ vurup candan geçtim,
Sarhoş olup il ve halktan çekinip kaçtım,
Zemzem olup yer altına girdim ben işte.

12.(1:06:34)
Kul Hoca Ahmed, öğüt verici olsan, kendine ol,
Âşık olsan, candan geçip bir kerecik öl,
Câhillere desen, sözünü eylemez kabul,
Muhkem olup yer altına girdim ben işte.