Architektura PRL - czy powinniśmy się wstydzić osiedli z wielkiej płyty? | dr Błażej Ciarkowski

👉 Zostań Patronem: https://patronite.pl/radionaukowe
👉 Wesprzyj jednorazowo: https://suppi.pl/radionaukowe
🎧 Posłuchaj na streamingu: https://ffm.bio/radionaukowe
🔔 Subskrybuj:    / @radionaukowe  
🌐 Strona: https://radionaukowe.pl
👍 Facebook:   / radionaukowe  
📷 Instagram:   / radionaukowe  
❌ Twitter:   / radionaukowe  
🎓 Odwiedź LAMU:    / @letniaakademiamlodychumyslow  
🎬 Zobacz więcej:    • Radio Naukowe poleca  
📩 Kontakt: [email protected]

Powszechne skojarzenia z architekturą okresu PRL-u: szara, smutna, beznadziejna. A jednocześnie tania, dostępna, funkcjonalna. – Nie możemy sobie teraz pozwolić na luksus budowania takich mieszkań jak w PRL-u – cytuje jednego ze swoich bohaterów mój dzisiejszy gość, dr Błażej Ciarkowski, adiunkt w Katedrze Historii Architektury Uniwersytetu Łódzkiego i autor m.in. książki „Słowo architekta. Opowieści o architekturze Polski Ludowej”, która zainspirowała to spotkanie.

Charakterystycznym rysem architektury PRL-u było wzmożenie, szybkie tempo budowy. Dotyczyło nie tylko okresu tuż po wojnie. – Rysunki z deski kreślarskiej jechały prosto na budowę – opowiada mój gość o budowie Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi.

Państwo dużo inwestowało, a jednocześnie starało się wybudować więcej za mniej. Między innymi stąd przysłowiowa szaroburość blokowisk: oszczędzano na kolorach i ozdobnikach (jak ceramika na blokach z wielkiej płyty w Berlinie).

Architekci byli grupą zawodową, która miała relatywnie spory kontakt z zagranicą, również z Zachodem. Wolno im było sprowadzać stamtąd książki czy czasopisma, sporo z nich mogło wyjeżdżać. Wbrew pozorom wielka płyta narodziła się również tam. – Przyjechała do nas z Zachodu via Związek Radziecki – opowiada mój gość. Była nowoczesną, pożądaną techniką budowlaną. W Szczecinie nawet część budynków stawianych z dostępnej na miejscu cegły, tynkowano i wydrapywano linie sugerujące, że budulcem są właśnie prefabrykowane płyty.

Nowe osiedla projektowano tak, by były niezależnymi organizmami miejskimi. Pamiętano o zieleni i budynkach użyteczności publicznej: szkołach, przedszkolach, przychodniach, których liczbę obliczano na podstawie prognozowanej liczby mieszkańców. Do budowy warszawskiego Ursynowa zatrudniono nawet zespół psychologów i socjologów.

W warstwie realizacyjnej było już różnie, delikatnie mówiąc. Często zwyciężały niedobory finansowe i czasowe.

Posłuchacie też o utopijnych projektach mieszkań na miarę, projektach dostosowanych do konkretnych grup społecznych (na przykład rodzin wielopokoleniowych), o budynkach, które bronią się do dzisiaj (jak Okrąglak w Poznaniu) i o tym, czy architekt miał coś do powiedzenia na samym placu budowy.


POLECAMY INNE MATERIAŁY:
   • Radio Naukowe - Wszystkie odcinki  
   • Fizyka  
   • Biologia  
   • Astronomia  
   • Psychologia  
   • Zwierzęta  
   • Religia  
   • Historia  
   • Historia życia  
   • Geografia  
   • Technologia  
   • Człowiek  
   • Kultura  
   • Medycyna  
   • Archeologia  

00:00 - 2:04 Wstęp
2:04 - 6:30 Czy architektura PRL-u była brzydka?
6:30 - 8:55 Cegła rozbiórkowa - materiał budowlany PRL-u
8:55 - 13:28 Jakie było podejście architektów do projektowania i konkursów architektonicznych?
13:28 - 19:09 Odbudowa Szczecina, Gdańska i Warszawy i budynki udające wielką płytę
19:09 - 21:45 Dlaczego wielka płyta kojarzy nam się z krajami komunistycznymi?
21:45 - 27:18 Jaka była jakość budynków z wielkiej płyty?
27:18 - 35:20 Architektura a polityka w PRL-u
35:20 - 39:35 Superjednostka dla młodych małżeństw, Ursynów bez kościoła
39:35 - 41:38 Nadzór autorski na budowie
41:38 - 45:43 Czy architektura PRL-u mogła być lepsza? Najciekawsze przykłady obiektów
45:43 - 47:35 Ocieplać czy nie? Burzyć czy nie?
47:35 - 52:38 Planowanie przestrzenne i funkcjonalność budynków PRL-u, a w czasach współczesnych


🧠 Radio Naukowe - włącz wiedzę! 🧠

#RadioNaukowe #KarolinaGłowacka🎬