Kinderen uit huis plaatsen, kan dat menselijker?

Ieder jaar worden er in Nederland zo'n 40 duizend kinderen uit huis geplaatst. In Amsterdam ging het vorig jaar om 1485 kinderen. Veel van hen, ervaren een uithuisplaatsing als traumatisch. Kan het ook anders? Kindvriendelijker? En hoe dan? AT5 en De Balie sprak de afgelopen maanden met jongeren, ouders, een gezinsmanager van Jeugdbescherming en de Kinderombudsman.

Dertien jaar oud was Robert, toen zijn leraar op het Orion college na school tegen hem zei dat hij niet meer terug naar huis mocht. "Ik moest heel erg huilen. Ik was er kapot van."  Hij is nu 18 jaar en vele pleeggezinnen en instellingen verder. Aan zijn uithuisplaatsing ging veel huiselijk geweld vooraf. "Mijn moeder was agressief, ze schreeuwde en gooide dingen kapot en bedreigde mijn stiefvader met een mes." Op een avond loopt het zo uit de hand dat de buren de politie bellen en zijn moeder meenemen. Het gezin is dan al bekend bij jeugdbescherming. Robert zal nooit meer thuis wonen, net als zijn twee zusjes. Ze worden los van elkaar in pleeggezinnen en instellingen geplaatst. Het duurt weken voordat hij contact kan krijgen met zijn oudere zus en er gaan maanden overheen voordat hij zijn jongste zusje kan spreken. "Er werd mij niets uitgelegd en wist niet wat er zou gebeuren", vertelt Robert. "Ik had graag gewild dat Jeugdbescherming mij hierop had voorbereid."

De afgelopen maanden spraken AT5 en het team van De Balie/Live Journalism met jongeren die in het verleden uit huis werden geplaatst en met ouders. Ze ervaren de uithuisplaatsing veelal traumatisch en vinden dat ze niet goed gehoord of voorbereidt zijn door Jeugdbescherming. Vooral als er politiebegeleiding bij komt. Zo vertelt een moeder over de uithuisplaatsing van haar zoontje 6 maanden geleden: "Drie volle politieauto's waren aanwezig om mijn 7-jarige kind op te halen. Ze belden aan en riepen "Open de deur!". Ik werd op de bank geduwd en moest blijven zitten. Mijn kind was in zijn kamer. Drie mensen zijn naar boven gegaan om hem te halen. Hij begon natuurlijk te schreeuwen en te huilen en had amper kleren aan. Hij heeft zich vastgeklampt aan alle deurposten in huis, maar ze hebben hem weggetrokken uit mijn huis. Toen ze hem meenamen hielden ze zijn hoofd vast, zodat hij niet meer naar me kon kijken. De agenten zeiden tegen mij dat ze gewapend waren, als een soort van bedreiging. Ze waren agressief. Het was acht uur 's avonds. Er was niemand die me kon helpen. Ik wist ook niet waar hij heen gebracht zou worden." 

"Het is echt het uiterste redmiddel", zegt gezinsmanager Ilona Smit van Jeugdbescherming. Ze heeft tien gezinnen onder haar hoede, komt bij hen thuis en overlegt met de hulpverleners. Als er sprake is van een uithuisplaatsing is Simons op de rechtbank aanwezig en bij de uithuisplaatsing zelf. Ook bezoekt ze de plekken waar de kinderen terechtkomen. "Elke uithuisplaatsing is een dilemma", zegt Simons uit. "Een uithuisplaatsing heeft enorm veel impact op kinderen en ouders. Maar als we niet uit huis plaatsen zijn er ook zorgen. Over de veiligheid van het kind bijvoorbeeld. Het is niet kiezen tussen goed of kwaad."

❌
❌
❌

AT5 - Echt Amsterdams Nieuws

Abonneer hier op ons youtubekanaal:
   / at5  

Tips of opmerkingen?
Whatsapp: 06 511 909 38
Telefoon: 020 555 1155

Volg AT5:
www.at5.nl
Instagram: instagram.com/at5.nl
Facebook: facebook.com/at5nl
Twitter: twitter.com/at5