Ostatnie pożegnanie po żydowsku: zwyczaje żałobne i znaczenie śmierci w judaizmie

Zapis webinaru Naczelnego Rabina Polski Michaela Schudricha, który odbył się w listopadzie 2020 r. w ramach Dni Wzajemnego Szacunku.

Ostatnie pożegnanie po żydowsku: zwyczaje żałobne i znaczenie śmierci w judaizmie.

Rabin Michael Schudrich opowiada o tym, czy według judaizmu istnieje "życie pozagrobowe", co dzieje się z człowiekiem po śmierci, jak zmarli są żegnani i wspominani, oraz co dla Żydów oznacza śmierć.

Rabin Michael Schudrich jest historykiem i religioznawcą. Urodził się w Nowym Jorku, z pochodzenia jest Żydem polskim. Jego rodzina wywodzi się z Baligrodu z podkarpackich okolic Leżajska, Bobowej i Leska, miejsc uświęconych tradycją chasydzką. Studiował religioznawstwo na State University of New York i historię na Uniwersytecie Columbia. W 1980 roku został ordynowany na rabina konserwatywnego, natomiast prywatną ordynację ortodoksyjną otrzymał w roku 2000. W latach 1983-1989 przebywał w Japonii, gdzie pełnił rolę rabina w Tokio oraz nauczał historii i kultury żydowskiej. Jeszcze podczas studiów odwiedzał Polskę, a w 1990 roku rozpoczął pracę w Warszawie dla Fundacji Ronalda S. Laudera. Od 2000 roku rabin Łodzi i Warszawy, a od 2004 roku Naczelny Rabin Polski. Członek Rabinatu Rzeczypospolitej Polski i Międzynarodowej Kapituły Orderu Uśmiechu. Pełni znaczącą rolę w kontaktach chrześcijańsko-żydowskich i polsko-żydowskich. Pomagał przy tworzeniu żydowskich szkół i ośrodków kultury - popularne także wśród poza środowiskiem żydowskim, stały się naturalnymi ośrodkami dialogu międzykulturowego.
Urząd Naczelnego Rabina Polski istniał w okresie międzywojennym. Po wojnie próbowano go wskrzesić dopiero u schyłku komunizmu w 1988 r. Wtedy objął go stary patriarcha Menachem Joskowicz. W 1999 r. funkcję tę zlikwidowano aż do roku 2004. Wtedy to Zarząd Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich Rzeczypospolitej Polskiej podjął decyzję o przywróceniu urzędu Naczelnego Rabina Polski. Wybrany Naczelnym Rabinem Polski, Michael Schudrich zobowiązywał się tym samym do wielu obowiązków wobec wspólnoty. Umowa głosiła, że główny rabin koordynować będzie w kilku gminach wszelkie sprawy związane z koszerem i będzie jedyną osobą upoważnioną do wydawania w imieniu polskiego rabinatu certyfikatów koszerności. Że we wszystkich sporach lub nieporozumieniach, jakie wynikną wewnątrz gminy lub pomiędzy gminami, Główny Rabin zasiądzie w komisji szukającej kompromisu lub rozstrzygnięcia dla danego sporu. Że będzie reprezentował społeczność żydowską podczas uroczystości państwowych.


Projekt dofinansowany ze środków Gminy Wrocław (www.wroclaw.pl) w ramach projektu Nauka o Holokauście dla lepszej przyszłości. Przeciwdziałanie ksenofobii i wykluczeniu.