ตามล่าแสงสีฟ้าที่คาวาอิเจี้ยน และบุกตะลุยควันกำมะถันกันฮะxPlatapien journey

วันที่13 ตค2567 เวลา เที่ยงคืนนิดๆ ที่เราต้องเริ่มออกเดินทางจากที่พักไปยังคาวาอิเจี้ยน
จุดหมายปลายทางที่เราและคนในแก็งรอคอย ตื่นเต้น และก็แอบกลัวนิดๆเหมือนกัน ว่าเราจะเดินกันไหวมั้ย เพราะมีคนบอกว่าเดินชัน แถมยังมีบริการแท็กซี่พาขึ้นอีก ก็เลยคิดว่า เออเราจะรอดมั้ยหวะ แต่ยังไงก็ต้องรอดเพราะไม่มีเงินละจ๊ะ ฮ่าๆ ความจำเป็นทำให้เราอดทน แต่ก่อนจะไปมีอะไรเล่าให้ฟัง

เนื่องจากว่าพวกเรากว่าจะได้นอนก็สี่ทุ่ม แต่ต้องไปเที่ยงคืน ซึ่งตอนแรกตั้งนาฬิกาปลุกใหม่ 23:30 น. แต่ไม่ปลุกจ่ะ สิ่งที่ปลุกฉันให้ฉันตื่นคือ เสียงอิลุงเอ็มที่คุยโม้อยู่ที่ lobby ด้านล่าง
ทีนี้ทำไมละคับ วิ่ง ใส่อะไรก็ใส่ไป รีบวิ่งลงบันไดมาขึ้นรถ ของไม่ครบ หมวกไม่มี ถุงเท้าไม่ได้ใส่ แต่ไม่อยากให้คนรอ ก็เลยคิดว่าไม่เป็นไรหรอก ทนเอา ฮ่า

พอขึ้นรถเสร็จก็ไปถึงจุดขึ้นของคาวาอิเจี้ยน ตอนนี้เป็นเวลาเกือบตีสอง เค้าก็จะให้เรามาเตรียมตัว เข้าห้องน้ำ หาอะไรกิน รับอุปกรณ์ พวกหน้ากากกันสารเคมี และไฟฉายคาดหัว จะมีพี่ไกด์สองคนของกลุ่มเรา ชื่อพี่ไปป์ กับพี่โซ พี่ไปป์แนะนำวิธีการใส่อุปกรณ์ต่างๆ และแก็งเราพิเศษหน่อย มีพี่ยุ้ย แอร์โฮสเตสฝึกหัดช่วยสอนน้องๆอีกทีด้วย ฮ่าๆ พอเตรียมตัวเสร็จก็เดินขึ้นกันเลย

ระยะทางประมาณห้าโลกว่าๆ ต่อ 1 ขา ไม่รวมลงปากปล่อง เริ่มแรก 1 กม. จะเป็นทางราบ เดินชิวๆ แต่ลมและฝุ่นแรง รวมถึงมืดด้วย ก็ค่อยๆเดินแล้วก็คุมความเร็วและลมหายใจให้คงที่ จะได้ไม่เหนื่อย ก็เดินไปเรื่อยๆ พอถึงทางเริ่มชันพี่ไกด์ก็จะบอกเราจะหยุดพักรอเพื่อนๆเป็นช่วงๆ ความชันพอรับได้ฮะ ไม่ลำบากถึงขั้นใช้สี่ขาเลย ค่อยๆไต่ๆไปได้อยู่ อากาศเย็นสบาย ทำให้เดินได้เรื่อยๆ

พอถึงครึ่งทาง ที่ความสูงระดับนึงก็จะเริ่มมีละอองน้ำซัดเข้าหาเรา ตอนแรกคิดว่า ซวยแล้วฝนตกหรอ แต่พี่โซบอกว่า เป็นแค่ลมที่พัดเอาละอองน้ำค้างต้นไม้ตกลงมาก แต่มันแรงและเยอะเหมือนกันนะ

และแล้วก็เดินถึง ประมาณตีสี่นิดๆ แต่ไม่ทันแสงสีฟ้าหรือ Blue flame ที่คนส่วนใหญ่มาตามล่ากัน เพราะช่วงนี้พระอาทิตย์ขึ้นเร็ว แสงเริ่มมีทำให้จะไม่เห็นแสงสีฟ้า ซึ่งไม่เป็นไรเพราะทั้งลุงเอ็มและพี่โซต่างเอารูปมาอวดเลยจ่ะ ก็พอเห็นภาพว่าถ้าเราเจอจะประมาณไหน แต่ความรู้สึกอาจจะต่าง เพราะถ้าเจอเองน่าจะตื่นเต้นกว่านี้ แง

จากนั้นไม่นาน แสงเริ่มชมพู ฟ้าสีพาสเทล น่ารักมากๆ เป็นองค์ประกอบที่สวยแบบธรรมชาติสรรสร้างมากๆ เทือกเขาสีขาว ฟ้าสีฟ้าชมพู น้ำสีฟ้า มันดีไปหมดเลย เดินเพลินๆ

และพี่โซก็คือ มืออาชีพการถ่ายวิดีโอมาก ใจดี ช่วยเหลือแทบทุกอย่าง คุยสนุก ระหว่างทางก็เล่าเรื่อง สอนภาษา ทำให้เดินเพลินๆ ไม่เหนื่อยเลย

เดินไปตามแนวเขาก็จะเห็นวิวที่แตกต่างกันไป พืชพรรณระหว่างทางที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ ร่องรอยของธรรมชาติที่เปลี่ยนไป ก็ทำให้เราได้นึกถึงชีวิตของเราเหมือนกัน

มันดีมาก ทั้งความรู้สึกที่เป็นอิสระ สบายใจ สบายตา เหมือนไปรับพลังจากธรรมชาติจริงๆ
คิดว่าใครมาก็ต้องประทับใจ อย่ามัวแต่ถ่ายรูป ให้เวลากับตัวเองได้ดื่มด่ำกับเวลานั้นๆด้วยนะ
และมันจะซึมเข้าสู่หัวใจเลย ขอบอกก ฮ่าๆ

พอเสร็จแล้วก็กำลังจะเดินกลับ แต่ลุงเอ็มทู่ซี้ขอพี่ไกด์ลงปากปล่องอยากเห็นควันใกล้ๆจ่ะ แล้วยังไงค้าบ พวกเราก็ไปด้วยซิ แรงยังเหลือเนาะ ฮ่าๆ ก็เดินไปจะเจอเหล่าพี่ๆขายก้อนกำมะถันแกะสลัก มันน่ารักและขายไม่แพงเลย แต่พี่ไกด์บอกว่ามันเอาขึ้นเครื่องไม่ได้ ก็เลยไม่ได้ซื้อกลับมา คิดว่าเหมาะกับนักท่องเที่ยวพื้นที่จะเดินทางด้วยรถตลอดมากกว่า พอเสร็จเราก็ขอลองสัมผัสเจ้าก้อนกำมะถัน ลักษณะของมันคล้ายเทียน เหมือนไข นุ่มแต่ก็แข็ง พิศวงมาก ฮ่าๆ

หลังจากนั้นเราก็เดินลงปากปล่อง ไปถ่ายรูปซะหน่อย ทางตรงนี้เดินไม่ไกลมาก มีทางชัดเจน
แต่ให้ระวังพวกหินลอย เดินให้เลือกเส้นทางดีๆฮะ

พอเสร็จภารกิจทุกอย่างแล้ว แล้วก็เดินลงกัน ขาลงมันมากก วิ่งไปเลยจ่ะ จริงๆเค้าไม่ให้วิ่งนะ
แต่เราลองแล้วถ้าเบรคบ่อยจะลื่นล้ม เราก็เลย ยาวไปๆ วิ่งเล่นจนเด็กน้อยอินโดวิ่งตาม สนุกเลยทีนี้ พอลงมาถึงก็จะเจอ น้าๆอาๆขายผลไม้ต้อนรับด้านล่างเลย ให้ชิม ทั้งลดทั้งแจกไปเลยจ้า

ผลไม้ที่อยากแนะนำให้กินคือ สละ มะละกอ แตงโม อร่อยมากก โดยเฉพาะ สละที่มีความแตกต่างจากสละบ้านเรามากๆ มันไม่ฉุน และเนื้อก็กรุบๆเคี้ยวเพลินๆ

พอกินเสร็จก็ล้างหน้าล้างตาเดินทางต่อไปที่สุราบายากัน คืนนี้เราจะนอนกันที่สุราบายาครัช
เพื่อรอไปสนามบินตอนตีสี่ครึ่ง มาถึงโรงแรมประมาณ 6โมงกว่าๆ พวกเราก็นัดกันไปกินข้าว

เดินไป หาไปหามา ได้ร้านปิ้งย่าง ซึ่งดีมาก แม้ว่าการจะไปถึงต้องอาศัยความช่วยเหลือจากคนพื้นที่หลายคนมาก แต่พวกเค้าใจดีมากๆ ก็เลยสำเร็จฮะ มื้อนี้คือเทหน้าตัก ตังค์หมดกันเลยทีเดียว อะไรที่ไม่ได้กินในสามสี่วันอันมาลงที่มื้อนี้เลยจ่ะ เนื้อ ผัก ขนม ชาเขียว กินให้หมดทุกอย่างเลย ฮ่าๆ ส่งท้ายทริป ก็กลับมานอนพัก รอกลับบ้านกัน ทริปโบรโม่ก็จะประมาณนี้ฮะ ประทับใจ ตราตรึงในความทรงจำ สนุกมากๆ พี่ๆน้องเพื่อนๆ ทุกคนน่ารักและอบอุ่นมากๆ ขอบคุณมากนะคะ ไว้เราเจอกันใหม่นะ อยากร่วมเดินทางมีประสบการณ์ดีๆร่วมกันอีก
และสำหรับชาวช่อง เจอกันใหม่ทริปน้านะ เราจะทำคลิป ข้อมูลให้ดีขึ้นไปเรื่อยๆอีก เพื่อที่เราจะได้แบ่งปันประสบการณ์ด้วยกัน ได้สนุกไปด้วยกัน และตัวของมิ้นเองก็ได้บันทึกเรื่องราวในชีวิต ในช่วงเวลานั้นๆไว้ เผื่อวันไหนคิดถึงก็ยังมาได้มาย้อนดูได้ เพราะพวกเรามีเวลานั้นๆแค่ครั้งเดียว ใช้มันให้คุ้มค่าและน่าจดจำนะคะ ไว้เจอกันใหม่ ฝากติดตามช่องและกดไลค์ กด Subscribe. ให้ช่องของเราด้วยน้าา

#kawahijien #eastjava #คาวาอิเจี้ยน #เที่ยวกับปลาตะเพียร #Remindme #skyphanchannel #blueflame #indonesia #surabaya #platapienjourney
ขอบคุณค้าบบ :)