地藏王菩薩สวดตี่จ่างอ๊วง(กษิติครรภ์)

พระกษิติครรภมหาโพธิสัตว์ (อ่านว่า /พฺระ-กะ-สิ-ติ-คัน-พะ-มะ-หา-โพ-ทิ-สัด/, สันสกฤต: क्षितिगर्भ; Kṣitigarbha; กษิติครฺภ) เป็นนามของพระโพธิสัตว์ ซึ่งเป็นที่นับถือเป็นหลักอยู่ในศาสนาพุทธมหายานในแถบเอเชียตะวันออก มักแสดงไว้ด้วยรูปลักษณ์ของพระภิกษุมหายาน นามของพระโพธิสัตว์องค์นี้อาจแปลได้ว่า "ขุมทรัพย์แห่งแผ่นดิน" ("Earth Treasury"), คลังแห่งแผ่นดิน ("Earth Store"), "บ่อเกิดแห่งแผ่นดิน"( "Earth Matrix"), หรือ "ครรภ์แห่งแผ่นดิน" ("Earth Womb")

พระกษิติครรภมหาโพธิสัตว์เป็นที่รู้จักจากปณิธานของพระองค์ซึ่งมุ่งรับผิดชอบการสั่งสอนสรรพสัตว์ที่อยู่ในกามภูมิทั้งหก ระหว่างสมัยของศาสนาพระโคตมพุทธเจ้าจนถึงการมาตรัสรู้ของพระศรีอริยเมตไตรย และมหาปณิธานสำคัญในการช่วยสัตว์โลกให้พ้นจากนรกทั้งหมด หากนรกยังไม่ว่างจากสัตว์นรกก็จะยังไม่ขอบรรลุพุทธภูมิ ด้วยเหตุดังกล่าว พระองค์จึงถือว่าเป็นพระโพธิสัตว์แห่งสัตว์นรกทั้งปวง เช่นเดียวกับการเป็นผู้คุ้มครองเด็กทั้งหลาย และเทพอุปถัมภ์ของเด็กที่เสียชีวิตและทารกที่ตายจากการแท้งในวัฒนธรรมญี่ปุ่น

รูปลักษณ์ของพระโพธิสัตว์องค์นี้ ปกติมักทำเป็นรูปพระภิกษุมหายาน มีรัศมีเปล่งรอบพระเศียรซึ่งปลงพระเกศาแล้ว หัตถ์หนึ่งทรงจับไม้เท้าซึ่งใช้เปิดประตูนรก อีกหัตถ์หนึ่งทรงถือแก้วจินดามณี (แก้วสารพัดนึก) เพื่อประทานแสงสว่างท่ามกลางความมืด