Machu Picchu, Peru 🇵🇪

Biz yeryüzünde kendi cennetimizi yaratacağız, kendi tanrılarımıza ibadet edip elimizin emeği ile ne üretebilirsek onu yiyeceğiz.

Öyle bir yer seçelim ki kimseler bizi bilmesin dünyanın hayhuyundan uzak olalım ne bir yeri feth edelim ne de işgale uğrayalım.

Machu Picchu’ yu gezerken hep bu hislere kapıldım.

Ama gelin görün ki böyle büyük ülkülerle yola çıkan bu mikro uygarlığın ancak yüz yıl kadar bir ömrü olmuş.

Aslında küçük bir aşiretmişler en müreffeh dönemlerinde bile nüfusları ancak 750 kişi civarına ulaşmış.

Yapılan radyo karbon tarihlendirmelerine göre 1430 ile 1532 yılları arasında burada ikamet ettikleri sonrasında da hiç bir iz bırakmadan burayı terk ettikleri biliniyor.

1492 yılında Kolomb’ un kıtaya ayak basması ile salgın hastalıklar çok hızla yayılıp kıta nüfusunun üçte ikisini tamamen yok etmişti.

Machu Picchu uygarlığı da muhtemelen aynı akıbete uğradı çünkü yamaçlara teras şeklinde inşa ettikleri tarım alanları nüfusu beslemeye yetmiyor ve çevre köylerden ikmal iaşe sağlıyorlardı.

(1520 yılında Peru nüfusu 9 milyon iken 1580 yılına gelindiğinde bu sayı bir milyona kadar düşüyor, 1620 yılına gelindiğinde ise bu rakam 600 bin civarlarına kadar geriliyor. Yani nüfusun % 93 ü yüz yıl içerisinde yok oluyor. Kıta yerlilerinin hiç bağışıklıkları olmadığı kızamık, tifüs, influenza, sıtma gibi hastalıklar sebebiyle.

Bir diğer sebep “hacienda” denen çiftliklerde yerlilerin zorla ve çok kötü şartlarda çalıştırılmaları.)

Kaynak: Mercury, Mining And Empire