ทำร้ายคนดีมีโทษมาก

ผู้ใด ประทุษร้ายต่อนรชนผู้ไม่ประทุษร้าย ผู้บริสุทธิ์
ไม่มีกิเลสดุจเนิน บาปย่อมกลับถึงผู้นั้น ซึ่งเป็นคนพาล
นั่นเอง เหมือนธุลีอันละเอียยที่เขาซัด ทวนลมไปฉะนั้น.
โย อปฺปทุฏฺ€สฺส นรสฺส ทุสฺสติ สุทฺธสฺส โปสสฺส อนงฺคณสฺส
ตเมว พาลํ ปจฺเจติ ปาปํ สุขุโม รโช ปฏิวาตํว ขิตฺโต.
บทว่า ปฏิวาตํ เป็นต้น ความว่า ธุลีที่ละเอียด อันบุรุษผู้หนึ่งซัด
ไป ด้วยความเป็นผู้ใคร่ประหารคนผู้ยืนอยู่ในที่เหนือลมย่อมกลับ
ถึงบุรุษนั้นเอง คือตกลงที่เบื้องบนของผู้ซัดไปนั้นเอง ฉันใด.
บุคคลใด เมื่อให้การประหารด้วยฝ่ามือเป็นต้น ชื่อว่าย่อม
ประทุษร้ายต่อบุรุษผู้ไม่ประทุษ-ร้าย. บาปนั้นเมื่อให้ผลในปัจจุบัน
นี้ หรือในอบายทั้งหลายมีนรกเป็นต้นในภพหน้า ชื่อว่าย่อมกลับถึงบุคคล
นั้นแหละผู้เป็นพาล ด้วยสามารถวิบากทุกข์ ฉันนั้นเหมือนกัน.