Σήμερα μαύρος ουρανός - Το μοιρολόι της Παναγίας

Ολόκληρο το μοιρολόι όπως το τραγουδούν στις περιοχές της Βοιωτίας, την Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ
Θερμές ευχαριστίες στις οικογένειες που συμμετείχαν:
α) Απόστολου και Μαρίας Κοντογεωργάκου - Δέσποινα, Μαρίνα , Ελευθερία, Αντωνία, Ελένη,
Πορφύριο, Άγγελο, Επιφάνιο, Ιβάνα
β) Αλέξανδρου και Άννας Νικολαίδη - Φιλοθέη
γ) Αθανασίου Αρβανίτη και Ελένης Μπαιραμίδου - Αντιγόνη, Φρόσω, Νεκταρία
δ) Κωνσταντίνου Χασάπη και Μαριγώς Μπούρη - Εριέτα και Τζωρτζήλια.
Στην γερόντισα Φιλαρέτη του Ιερού Ησυχαστηρίου Προφήτη Ηλία.
Εικονοληψία - μοντάζ : Νεκτάριος Σουλδάτος Ήχος: Ευάγγελος Ασπρογέρακας
Στίχοι:
" Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα,
Σήμερα όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται.
Σήμερα έβαλαν βουλή οι άνομοι Εβραίοι,
οι άνομοι και τα σκυλιά, οι τρισκαταραμένοι
για να σταυρώσουν τον Χριστό Τον πάντων Βάσιλέα.
Ο Κύριος ηθέλησε να μπει σε περιβόλι
να λάβει Δείπνο Μύστικό για να τον λάβουν όλοι.

Η Παναγιά η Δέσποινα, καθόταν μόναχή της ,
τας προσευχάς της έκανε, για Τον Μονογενή της.
Φωνή εξήλθε εξ ουρανού κι απ' Αρχαγγέλου στόμα
-Σώνουν Κυρά μου, οι προσευχές σώνουν και οι μετάνοιες
και Τον Υιόν σου πιάσανε και στου Χαλκιά Τον πάνε.
Σαν κλέφτη Τον επιάσανε και σαν ληστή Τον πάνε
και στου Πιλάτου τας αυλάς εκεί τον τυραννάνε.

-Χαλκιά χαλκιά, φτιάξε καρφιά φτιάξε τρία περόνια,
κι εκείνος ο παράνομος βαρεί και φτιάχνει πέντε.
Εσύ, Φαραέ, που τα ' φτιαξες, πρέπει να μας διδάξεις.
-Βάλτε τα δυό στα χέρια Του και τ΄άλλα δυο στα πόδια,
το πέμπτο το φαρμακερό, βάλτε το στη καρδιά Του,
να τρέξει άιμα και νερό, να λιγωθεί η καρδιά Του.

Η Παναγιά σαν τ' άκουσε, έπεσε και λιγώθη.
Σταμνιά νερό της ρίξανε, τρια κανάτια μόσχο
και τρία νεροδόσταμνα για να΄ρθει ο λογισμός της.
Και σαν της ήρθε ο λογισμός και σαν της ήρθε ο νους της,
ζητεί μαχαίρι να σφαχτεί , φωτιά να πάει να πέσει,
ζητεί γκρεμό να γκρεμιστεί για τον Μονογενή της.
-Λάβε, Κυρά μου, υπομονή , λάβε Κυρά μου, ανέση
-Και πώς να λάβω υπομονή και πώς να λάβω ανέση ,
που έχω Γυιο Μονογενή και Κείνον Σταυρωμένον.

Η Μάρθα κι η Μαγδαληνή και του Ιακώβου η μάνα
και του Λαζάρου η αδελφή, οι τέσσερις αντάμα ,
έπιασαν το στρατί στρατί- στρατί, στρατί το μονοπάτι.
και το στρατί τους έβγαλε, μεσ’ στου ληστή την πόρτα.
-Άνοιξε πόρτα του ληστού και πόρτα του Πιλάτου ,
και η πόρτα από το φόβο της, ανοίγει μοναχή της.
Τηρά δεξιά, τηρά ζερβά, κανέναν δεν γνωρίζει,
τηρά και δεξιότερα, βλέπει τον Άγιο Γιάννη.
-Άγιε μου ,Γιάννη, Πρόδρομε και βαπτιστά Του Υιού μου,
μην είδες τον Υιόκα μου, Τον μεν Διδάσκαλό σου;
-Δεν έχω στόμα να σου πω, γλώσσα να σου μιλήσω,
δεν έχω χεροπάλαμο, για να σού Τονε δείξω.
Βλέπεις Εκείνον Τον γυμνό, Τον παραπονεμένο,
οπού φορεί πουκάμισο , στο αίμα βουτημένο,
οπού φορεί στην κεφαλή αγκάθινο στεφάνι;
Εκείνος είναι ο γυιόκας σου κι ο μεν Διδάσκαλός μου " .

Η Παναγιά πλησίασε, γλυκά Τον ερωτούσε
-Δεν μου μιλάς, παιδάκι μου, δεν μου μιλάς, παιδί μου;
-Τι να σου πω, μανούλα μου, που διάφορο δεν έχω.
Μόνο το Μέγα Σάββατο, κοντά το μεσονύχτι ,
που θα λαλήσει ο πετεινός , σημαίνουν οι καμπάνες .
Σημαίνει ο Θεός ,σημαίνει η γη, σημαίνουν τα επουράνια ,
σημαίνει κι η Αγια Σοφιά το μέγα μοναστήρι.
Όποιος τ' ακούει σώζεται κι όποιος το λέει αγιάζει
κι όποιος το καλοαφουγκραστεί, Παράδεισο θα λάβει .
Παράδεισο και Λίβανο από τον Άγιο Τάφο!