tekst legendy: Krzysztof Dołęgowski
czyta: Paweł Jańczyk
wydawca: Kingrunner.com
„24 stycznia 1925 w Nome wybuchła epidemia dyfterytu. Zła pogoda uniemożliwiła użycie samolotu, więc szczepionka została dostarczona pociągiem z Anchorage do Nenana, a ostatni liczący ponad tysiąc kilometrów odcinek trasy miały przebyć psie zaprzęgi. Dwudziestu maszerów ze 150 psami zaprzęgowymi podjęło się próby dostarczenia szczepionki mieszkańcom. Podczas tej heroicznej wyprawy temperatury spadały w nocy do −40 °C, a przy uwzględnieniu siły wiatru temperatura odczuwalna wynosiła −65 °C. W pięć i pół dnia wymieniający się maszerzy pokonali trasę obliczoną na 13 dni (1085 km), stając się bohaterami Amerykanów. (…) Najdłuższą i najtrudniejszą część trasy, m.in. przez zamarzniętą Zatokę Nortona, pokonał zaprzęg, którym kierował Leonhard Seppala, a liderem był jego pies Togo”.
Takie suche fakty przeczytacie w Wikipedii, a jak zacznie szukać się głębiej, łączyć fakty, posiłkować się filmami fabularnymi, które powstały na kanwie tych wydarzeń, powstaje coś takiego - "Wyścig o życie".
"Przenieśmy się w czasy, gdy na Alasce spotykało się jeszcze rosyjskie nazwiska, gdy drewniane miasta zbudowane na gorączce złota miały jeszcze saloony, fortepiany, futrzane czapki. I nikt nie myślał, by kręcić serial o jakimś tam przystanku... albo o typie, co go rzeczywistość swędziała. Na koniec świata jechało się po bogactwo, a nie po to, by umrzeć w opuszczonym autobusie.Działo się to w styczniu 1925 r. w miasteczku Nome niedaleko Cieśniny Beringa. Morze było puste i skute lodem. Statki z zaopatrzeniem odpłynęły do cieplejszych przystani. Dzień trwał zaledwie parę godzin, a słońce i tak wychylało się jedynie parę palców ponad horyzont. Pewnego dnia lekarz odkrył niepokojące objawy u dzieci. Bladość, kaszel zdarzały się często. Normalne zimą. Się człowiek nałyka mrozu, to charcze, czasem pluje. Ale kiedy towarzyszy temu białawy nalot na gardle i opuchnięcie szyi, to znak…. zły znak… Miasteczku grozi zagłada.Dyfteryt był w tym czasie znany i uleczalny. Dlatego też znak odczytano. Jednak w Nome brakowało świeżej surowicy. Bez niej choroba mogła szybko zdziesiątkować populację. Do wiosny z Nome mogła pozostać tylko nazwa.Tymczasem zima była wyjątkowo ciężka i jedyną drogą kontaktu ze światem była podróż psim zaprzęgiem. Najbliższy magazyn z antytoksyną leżał na południowym brzegu Alaski. Samoloty już latały, ale żaden pilot nie był w stanie wytrzymać w otwartym kokpicie przy -50 stopniach, a i silniki nie dawały rady w takich warunkach. Pozostało patrzeć się w horyzont i godzić z losem lub szybko główkować, co da się zrobić. Ustalono, żeby po surowicę wysłać z Nome najlepszy psi zaprzęg Leonharda Seppali. Z naprzeciwka ‒ z Fairbanks oddalonego o ponad 600 km ‒ miały ruszyć sztafety zaprzęgów, wiozących cenne lekarstwo. Tylko ten mróz. Mróz sklejający powieki i pozbawiający czucia. On mógł zniweczyć cały wysiłek. Posłaniec mógł zostać w zamieci na zawsze. Czy to na zawsze jest dobrym wyznacznikiem, by dać miano najtrudniejszego ultra na świecie…?"
Rozbudziliśmy waszą wyobraźnię? W 38. numerze ULTRA znajdziecie cały tekst Krzysztofa Dołęgowskiego o „najtrudniejszym” ultra świata. Dlaczego piszemy „najtrudniejszym”? Bo faktycznie na Alasce w warunkach, w jakich dzieje się ta historia, odbywają się wyścigi ultra. W psich zaprzęgach, na nartach, na rowerach lub pieszo. Jeśli mowa o ekstremalnych wyzwaniach, to są to właśnie one. Tu nie staniesz w trakcie, by zrobić sobie pamiątkową fotkę. Taki przystanek może bowiem kosztować cię życie.Ta historia wydała nam się tak ciekawa i tak pięknie napisana, że zdecydowaliśmy się ją wydać w wersji audio. Będzie nam niezmiernie miło jak podzielicie się tą historią z innymi. Nagrania te powstają dzięki prenumeratorom naszego pisma i dobrowolnym wpłatom na portalu Patronite i Buycoffe. To znaczy, chcemy je dopiero teraz odpalić. Zatem jeśli podoba ci się ta forma adaptacji Legend ULTRA, chcesz więcej tych treści ‒ postaw kawę, nie bądź sknera.
w materiale wykorzystano zdjęcia z mediów społecznościowych @Iditaroad Trail Invitational / 📷 @anothermarksmith
oraz zbiór zdjęć Alaska State Library University of Alaska Library of Congress Wikipedia - Brown Brothers George Rinhart/Bettmann/Getty Images Case Western Reserve Univeristy Carrie McLain Museum
Информация по комментариям в разработке